De GKv moet verder met één predikant minder
In het ND van 19 november (‘Predikant uit ambt na moeite met leer’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND.
Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door.
Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mooie woorden te zeggen over Ton de Ruiter, hoezeer hij het ook oneens was met de opvatting van De Ruiter. Uit zijn blog spreekt (geestelijke) liefde en waardering. Patrick Nullens wees ons tijdens de mannendagen in Leuven er al op: liefde in combinatie met (het zoeken naar) de waarheid is een goede (schriftuurlijke) combinatie (1 Korintiërs 13). Goed is het, dat het oneens zijn met opvattingen gecombineerd wordt met zelfreflectie en het (opnieuw) teruggaan naar de bijbel.
"Er is reden om ons als kerken en als ambtdragers in die kerken te verootmoedigen over zoveel klein geloof, zoveel geloof dat niet tot bloei komt, geloof dat misschien zelfs klein wordt gehouden, in de kiem wordt gesmoord door een eenzijdig accent op zonde en vergeving.” Zet deze oproep van Jos ons aan tot verootmoediging of halen we hier onze schouders over op en gaan verder met de waan van de dag?
Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door.
Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mooie woorden te zeggen over Ton de Ruiter, hoezeer hij het ook oneens was met de opvatting van De Ruiter. Uit zijn blog spreekt (geestelijke) liefde en waardering. Patrick Nullens wees ons tijdens de mannendagen in Leuven er al op: liefde in combinatie met (het zoeken naar) de waarheid is een goede (schriftuurlijke) combinatie (1 Korintiërs 13). Goed is het, dat het oneens zijn met opvattingen gecombineerd wordt met zelfreflectie en het (opnieuw) teruggaan naar de bijbel.
"Er is reden om ons als kerken en als ambtdragers in die kerken te verootmoedigen over zoveel klein geloof, zoveel geloof dat niet tot bloei komt, geloof dat misschien zelfs klein wordt gehouden, in de kiem wordt gesmoord door een eenzijdig accent op zonde en vergeving.” Zet deze oproep van Jos ons aan tot verootmoediging of halen we hier onze schouders over op en gaan verder met de waan van de dag?
!
BeantwoordenVerwijderen