Theo Visser’s trip naar India


In het ND van vandaag (9 maart) staat een artikel waarin Theo Visser aan het woord komt: Een scherpe neus voor kerkplanting. In het artikel spreekt Theo Visser over zaken die op mijn weblog al eerder zijn genoemd. Zeg maar een illustratie (met woorden!) bij andere blogs.

Theo Visser gaat met zijn gezin voor een soort sabbatical naar India, Nepal en Bhutan. In die periode heeft hij ontdekt: “Ik merkte dat ik in mijn geestelijk leven een te rationele bril op had. Ik kwam niet los van onze verstandelijke cultuur. (…) In India doen christenen meer op gevoel en zijn ze ontvankelijker voor het werk van de Heilige Geest.” Je mag het verstand (rationele bril) niet uitspelen tegen het gevoel. Toch is wat Visser zegt m.i. zeer herkenbaar. Het rationele, het objectieve is er zo ingeslopen, deels vanuit de cultuur en deels vanuit angst voor subjectivisme.

Visser vervolgt: “Ik leerde in de praktijk dat het geloof draait om leven in de tegenwoordigheid van God. Christus leeft in mij, mensen kunnen door mij heen Jezus zien. Daar zorgt Hij zelf voor. Zo trekt God ook mensen een nieuwe kerk binnen.”

Het artikel vervolgt: “De kerkplanter (AG: Visser) zegt sinds zijn trip naar India meer te vertrouwen op wat de Geest tegen hem zegt. (…) Uit India heb ik meegenomen dat ik elke dag de tijd moet nemen om God te ontmoeten door in mijn bijbeltje te lezen en te bidden. Daar laat ik niets meer tussen komen.”

Willen wij leren van de ervaringen en ontdekking van Theo Visser?

Reacties

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder