Morele discussies? Wedergeboorte!
In het ND van 25 juli is een artikel van Arie de Rover geplaatst met als titel: Morele discussies? Wedergeboorte! De Rover merkt daarin op hoe zinloos en verdrietig de meeste morele discussies zijn. Waarom? Er wordt volgens De Rover gesproken en gediscussieerd vanuit een onjuist paradigma. [1] Met een onjuist paradigma bedoelt De Rover het praten en discussiëren vanuit een gemis aan de doorleving van genade. Zo iemand is dan niet diep geraakt door de genade (“goedkope genade”). De genade heeft niet zijn hart geraakt. Op die manier wordt een morele discussie vooral een theoretische discussie. Hij verduidelijkt dit met het voorbeeld van een ongeboren tweeling. Deze twee ongeboren kinderen discussiëren in de baarmoeder over de vraag hoe je moet ademhalen. Een discussie die voor hen volstrekt theoretisch is vanwege hun positie, hun ongeboren staat. Ze weten eigenlijk niet waar ze het over hebben. Ze kunnen nog niet eens ademhalen. Na hun geboorte is dat anders. Dan hebben ze doorleefd wat