De kerk: er bestaat geen alternatief
Mijn vorige blog beëindigde ik met de vraag: Dan maar afscheid nemen van de kerk? Of geen lid worden van een kerk? Keller geeft m.i. een antwoord op deze vragen in zijn boek ‘In alle redelijkheid’. Hij zegt daarin o.a. het volgende.“Ik (AG: Keller) ben me ervan bewust dat de grootste problemen die mensen met het christendom hebben, veel meer te maken hebben met de kerk dan met Jezus.” Mensen hebben te veel slechte ervaringen met de kerk. “De kerk van Jezus is daarom als een oceaan. Zij is enorm en divers. Net als in de oceaan heb je warme en heldere plekken en dodelijke koude plekken. Plekken waar je makkelijk en zonder gevaar kunt zwemmen en plekken waar je onmiddellijk meegezogen wordt en verdrinkt. Ik besef hoe riskant het is tegen mijn lezers te zeggen dat ze een kerk moeten vinden. Ik til daar ook niet te licht aan en ik spoor ze aan dat met uiterste zorgvuldigheid te doen. Maar er bestaat geen alternatief. Je kunt geen christelijk leven leiden zonder een bepaald verband van christelijke gelovigen, zonder een familie van gelovigen waarin je een eigen plaats inneemt.”
Een christen word je op het moment dat je een “persoonlijke hartstransactie met God sluit”. Maar het Nieuwe Testament wijst er ook op “dat christenen deze persoonlijke toewijding door de publieke, gemeenschappelijke handeling van de doop moeten bevestigen en verzegelen waardoor zij lid worden van de kerk. Een hart is een onbestendig ding en om er zeker van te zijn dat we ons hartsvertrouwen op Jezus hebben gesteld (…), moeten we volhouden en deelnemen aan een gemeenschap van gelovigen.”
Ik weet het, het is een opdracht van Jezus. Pas samen kunnen we Hem te volle leren kennen.
BeantwoordenVerwijderenDat maakt het zo ingewikkeld, we hebben vaak zo'n rommeltje van de kerk gemaakt.
Ik weet ik heb de gemeente nodig om vol te houden, maar wat als ik het niet meer vol kan houden in de kerk?
Hoi Leonie,
BeantwoordenVerwijderenHet is een terechte vraag van je: maar als ik het niet meer vol kan houden in de kerk?
Ik ga er over nadenken (dat heb ik al wel gedaan, maar nog even iets langer) en kom er D.V. volgende week op terug.
Ben benieuwd.
BeantwoordenVerwijderenVraag wordt steeds meer gesteld (ook door mij).
In een kerk die voluit Christus (en de dus de Bijbel als basis heeft) volgt zou deze vraag niet gesteld hoeven te worden.
Ja, er is altijd zonde en het wordt nooit perfect, maar daar kunnen we ons niet achter blijven verschuilen.
Er zit ergens een kink in de relatie kerk en lidmaatschap.
definieer kerk... Kerk is voor mij waar twee of drie in jezus'naam bijelkaar komen. Want: daar is Hij in hun midden. Dus zijn we kerk ook op de bijbelstudie, op uur van gebed, in de proeverij etc.
BeantwoordenVerwijderenOm Jos Douma te citeren:
Kerk gebeurt daar waar liefdevolle gemeenschap is, met Christus in het midden. Kerk gebeurt daar waar we vanuit de kracht van Christus die in ons is ons werkelijk verbinden, op zielsniveau, met de ander. Kerk gebeurt daar waar ziel-zorg gebeurt: waar we laten zorgen voor onze ziel en waar we zorgen voor de ziel van de ander. Kerk gebeurt daar waar we ons laten uitnodigen om mee te dansen met de drie-enige God, want Vader, Zoon en Geest nodigen ons uit om het feest van het nieuwe leven te vieren. Kerk gebeurt daar waar we ons laten omhelzen door de Vader-Zoon-Geest-God die we in Jezus leren kennen.
(http://josdouma.wordpress.com/)
Als we och zo eens kerk konden zijn
Ik vermoed dat Leonie met haar vraag niet bedoeld te zeggen, dat een gelovige helemaal geen lid zou moeten zijn van een kerkgemeenschap. Met haar vraag stelt ze m.i. niet ter discussie wat ik aanhaalde van Tim Keller. Ik denk dat Leonie vraagt: wat als ik het niet meer volhoud in de plaatselijke kerk waarvan ik lid ben, wat dan?
BeantwoordenVerwijderenZe geeft zelf al aan dat hier sprake is van een spanningsveld: kerk-zijn is een opdracht van Jezus én wij mensen hebben en maken er vaak zo’n rommeltje van in de kerk. Voor mij is één ding heel duidelijk: dit genoemde spanningsveld ga je niet oplossen door van de ene kerkgemeenschap te verhuizen naar de andere. Waarom niet? Omdat in elke gemeenschap dit spanningsveld in meer of mindere mate zich voordoet.
Dat geldt ook voor het spanningsveld tussen de kerk is Gods werk én de kerk is mensenwerk. Ik wil mij daarmee niet verschuilen achter dit zondige en beperkte mensenwerk, zoals Leendert schrijft. Dat zou ik doen als ik zou zeggen, dat het in de kerk alleen gaat om mensenwerk. Nee, in de kerk gaat het óók om Gods werk en dus mag je ook hoge verwachtingen hebben van de kerk en moeten we ons niet neerleggen bij de constatering dat het in kerk vaak gaat om mensenwerk. Ook dit spanningsveld ga je en moet je niet oplossen. Het hoort bij dit leven.
We zullen er wel voor moeten oppassen, dat dit spanningsveld (Gods werk – mensenwerk) niet verandert in een tegenstelling. Hiervan is sprake, als het mensenwerk niet in lijn ligt met Gods werk. Als het mensenwerk niet gedaan wordt vanuit een gerichtheid op Christus, door de Geest.
Een ander gevaar is, dat we vooral het mensenwerk in de kerk zien en niet Gods werk. Op het mensenwerk knappen we (veelal terecht) zomaar af, maar zien we ook Gods werk in de kerk? Het is er echt! Staan we daarvoor open? Willen we dat zien?
Daarmee is Leonie’s vraag nog onvoldoende beantwoord. Ik wil er in wat aparte blogs nog verder op terugkomen.
Boeiend onderwerp en tegelijk ook wel een moeilijk onderwerp, omdat het zo persoonlijk gekleurd is door ervaringen en eigen verwachtingen. Teleurstellende ervaringen kunnen het beeld van de gemeente aardig negatief kleuren. Buiten kijf dat wij met z,n allen niet kunnen voldoen aan het beeld dat God met Zijn gemeente heeft. Jezus wil via Zijn gemeente Zijn licht laten stralen, daar heeft Hij voor gekozen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat Hij al lang voorzien heeft dat wij er regelmatig zo weinig van terecht brengen.
Zoals Arjan al schreef, zien we Gods werk ook in de kerk?
Ik zou willen vragen aan Leonie en anderen, probeer vol te houden, je bent instrument in Zijn handen in de gemeente op je eigen plek met je eigen gaven. Je bent waardevol voor de gemeente, maar blijf dan ook trouw en verwacht veel van God.