Meten met twee maten

Ik ben ´het goede leven´ van Reinier Sonneveld aan het lezen. Een bijzonder boek! Hij schrijft o.a. over geld. Reinier schrijft dat volgens Jezus geld blijkbaar eigenschappen van een godheid aan kan nemen en zo een concurrent kan worden van God. “Wie gelooft kan ‘vreemdgaan’ met geld, en geld iets gunnen wat eigenlijk voor God bestemd is. Geld wordt dan onze maîtresse. Juist de veelverdiener heeft dus een probleem. Niemand wordt in de bijbel zo veelvuldig gewaarschuwd als de welvarenden.” Je kunt niet én God dienen én het Geld. In hoeverre bevragen wij in het pastoraat broers en zussen en onderling elkaar naar onze omgang met geld? Mijn inschatting is (bijna) nooit. Jezus geeft toch niet voor niets zoveel aandacht in de bijbel aan de macht van het geld? Het heeft wel alle aandacht van Jezus, maar niet die van ons.

Arie de Rover hield in maart 2010 in Zeewolde een inspirerend verhaal onder de titel ‘Vrij en blij zijn in de kerk’. In zijn betoog sprak hij o.a. over de verhouding tussen identiteit en gedrag. In lijn met zijn betoog kan ik de vragen ook zo stellen. Waar moeten we ons drukker over maken in de kerk: over een broer die zijn identiteit in Christus heeft maar in zijn gedrag een misstap begaat of over een broer die zijn identiteit laat bepalen door zijn carrière en geld (en wellicht er een kerkelijk voorbeeldig gedrag op nahoudt)? Maken wij ons in de kerk niet vaak vooral druk over de eerste broer (die een misstap begaat in zijn gedrag)? En zo ja, is dat dan niet vooral een menselijke maat en niet een Goddelijke?

Reacties

  1. In hoeverre zijn wij (nog) in Christus !!! Als wij in Christus zijn dan zijn wij één met Hem. Wij krijgen dan van Christus wat Hij ons geeft. Hij geeft ons genade zodat wij genadig kunnen zijn naar anderen, Hij geeft ons liefde zodat wij anderen tot liefde kunnen zijn. Hij geeft ons zijn trouw zodat anderen ons kunnen vertrouwen. Wat Hij ons niet geeft is zijn oordeel. Zo hoeven wij ook anderen niet te (ver)oordelen. God ziet ons niet meer als zondaar. Leen haalde daar die mooie tekst uit Romeinen 8 vers 1 voor aan. Hij heeft voor onze zonden het voor Hem meest kostbare bezit opgeofferd; Zijn Zoon. Om aan het kruis de laatste vijanden te overwinnen. Namelijk de satan, de dood en de zonde.
    Waar wij ons veel meer mee bezig moeten houden is welk plan God met ons heeft. Paulus zegt dat zo; "Want hij heeft ons gemaakt tot wat wij nu zijn; in Christus Jezus geschapen om de weg te gaan van de goede daden die God mogelijk heeft gemaakt". Ik deel dus de mening van Arjan en wil hem heel grag bemoedigen met deze reactie. Heb er persoonlijk ook wel moeite mee dat mensen voor deze keus worden gesteld. Dan nog niet pratend over de impact die dit heeft op school, gezin en zo kan ik er nog wel een paar noemen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder