Japanse namaakgoden

In het ND van afgelopen zaterdag (28 augustus) staat een artikel dat een mooie illustratie vormt bij het boek ‘Namaakgoden’ van Tim Keller: Japan: het evangelie in een stresscultuur. In het artikel vertelt een Japanse predikant van de Grace City Church uit Tokio ‘over de bevrijdende kracht van het evangelie in een maatschappij waar succes een verslindende afgod is.’ “Veel mensen offeren alles op aan hun werk. Je moet een goede baan hebben, je moet slagen, dat verwacht je omgeving.” In Japan is het werk een namaakgod van formaat.

De predikant vertelt dat de wet in Japan lange werkdagen verbiedt. Waarom dan toch alles opofferen aan het werk? “Het is vooral de groepscultuur. Japanners denken vanuit de ander, wat die van je verwacht. Daar wil je aan voldoen.” Hoe komt het dat er zo weinig christenen zijn in Japan? “Een negatieve houding tegenover het christelijk geloof hoort bij het DNA van Japanners. Als christen ben je anders. Je verbreekt de eenheid van de groep.” “En het beeld is dat je vooral netjes en zuiver moeten leven – erg wettisch dus.” Er is sprake van een afgoderijsysteem: een mix van persoonlijke, culturele en religieuze afgoden.

Welke gevolgen heeft het dienen van deze namaakgod? “(…) dat zie je aan de treurige statistieken: jaarlijks zijn er in Japan meer dan dertigduizend zelfmoorden en meer dan een miljoen mensen zijn depressief.” Namaakgoden brengen ellende, verwoesting met zich mee.

Wat is de oplossing? “Als het evangelie de harten niet verandert, zodat mensen zich gaan afvragen: wie ben ik (AG: identiteit!), waar leef ik voor? – dan is er weinig hoop”. “God heeft ons lief en aanvaardt ons terwijl we zondaars zijn.” De oplossing is het evangelie van genade. Christus en zijn Geest. Het besef van de positie die je mag hebben in en door Christus.

Reacties

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder