Radicaliteit is nog niet zo gemakkelijk

Jezus vraagt radicaliteit. Dat blijkt in de praktijk nog niet zo gemakkelijk te zijn. Reinier Sonneveld schrijft in ‘Streven naar het hoogste – dat haalbaar is’: “We zien inderdaad vaak de status quo aan voor het volgen van Jezus.” De bestaande situatie wordt de norm, terwijl er een streven naar het hoogst haalbare zou moeten zijn (zonder door te slaan in perfectie). “Alleen enkele specifieke overtredingen, en altijd van wie weinig macht heeft, die klagen we aan. Afkeuring in een gemeenschap treft altijd een minderheid, en hierin is de kerk helaas geen uitzondering.” Je zou kunnen zeggen: we meten met twee maten. Met twee verschillende maten, terwijl wij dat niet zouden moeten doen. Ook gaat zonde vaak over ‘de ander’ en blijft algemeen.

Daarnaast meten we soms met één maat, terwijl dat er meerdere zouden moeten zijn. We hanteren een algemene maat, terwijl het hoogste dat individueel haalbaar is, de maat zou moeten bepalen. De maat bij degene die vijf talenten heeft gekregen is anders dan bij degene die één talent heeft ontvangen. Zo zal aan wie veel gegeven is, ook veel worden gevraagd. Ook leiders (leraren) zullen strenger beoordeeld worden.

Ik verbaas mij er over, dat we met twee maten meten daar waar maar één maat op zijn plaats is. Reinier noemt in dit verband rokers. Rokers leven in zonde, maar toch zal roken nooit een ‘tuchtgrond’ zijn. En we passen één maat toe, daar waar Bijbels gezien meerdere maten toegepast zouden moeten worden. Reiner schrijft dat we fanatieker (radicaler) zijn over een jongere die foute muziek draait of een (jonge) homo die samenwoont, dan bij een voorganger (leider) die rancuneus is of zijn huwelijk verwaarloost.

Reacties

  1. Kan een gevolg zijn van "onder de wet leven". De wet is volbracht door Jezus (Galaten brief). (On)bewust gebruiken we de wet als toetsteen en dan vaak nog voor een ander. Pas nog daar een mooi voorbeeld van gehoord (PvdB - bedankt): als je door een verrekijker kijkt zie je alles van een ander heel goed. Het probleem is dat je alleen niet naar je zelf kijkt.

    De Bijbel stelt Jezus centraal en dat moeten wij ook doen. OT was gericht op de komst van Jezus en in NT gaat het over Zijn komst en aawezigheid. Niet focussen op de wet, maar op Jezus. Niet allemaal nu gelijk de volgende reactie geven: de wet horen we elke zondag om onze dankbaarheid groter te laten worden. Dat word denk ik te makkelijk gezegd (dat hebben we zo geleerd), maar we mogen best wel eens bij ons zelf nagaan wat de wet voor ons betekent.
    Zorgt de wet wellicht niet voor een sluier die ons van Jezus afhoudt. Uiteraard heeft Jezus de wet niet afgedankt, maar is destijds gekomen om de wet te vervullen (voltooid tegenwoordige tijd).

    Gaan we Jezus centraal stellen dan kan het niet anders dan dat de Geest ook Romeinen 8:1 in ons hart gaat werken. Dan gaan we met liefde naar een ander toe om die op zijn/haar tekortkomingen te wijzen. Diegene zal dat ook met liefde ontvangen. Zo zullen we dan ook zelf in liefde met aanwijzingen van anderen om kunnen gaan.
    Er valt voor ons nog veel te leren en te ontdekken en de Geest zal ons daarbij helpen.

    Afsluitend met de worden van song (titel: One) van Parachute Band:

    One way
    One Life
    One truth
    Jezus

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder