Een preek is niet voldoende

Jos Douma schreef een vijftal blogs over ‘Hoe word ik vriendelijker?’. Het is vooral zijn inleiding die mij tot nadenken aanzet. “Naar een preek luisteren die gaat over vriendelijkheid heeft nog niet direct als effect dat je ook vriendelijker wordt.” Het horen van een preek over de ´vrucht van de Geest´ betekent niet per definitie dat er vervolgens daadwerkelijk ´een leerproces c.q. veranderingsproces´ op gang komt bij de luisteraars.

Dat lijkt een open deur. Je hoeft de Bijbel maar open te slaan om allerlei voorbeelden te vinden. Jezus preekte wat af, maar bij (een deel van) de luisteraars kwam er geen veranderingsproces op gang. Ook de gelijkenis van de zaaier (Matteüs 13) gaat over hoorders (luisteraars) die wel onder het gehoor zitten, maar niet veranderen.

Blijkbaar kan een predikant zich het vuur uit zijn sloffen preken terwijl het geen of weinig effect heeft. Er is meer nodig dan alleen een voluit Bijbelse preek. Voor mij is dat al een belangrijke constatering. Temeer omdat we steeds meer een zondagskerk lijken te worden. Christenen moeten het in toenemende mate vooral van de zondagse eredienst hebben en dan constateren we ook nog dat het effect van al die prediking soms ver te zoeken is. Een kerkenraad is dus niet klaar met het zetten van een stempel van goedkeuring op de noeste preekarbeid van een predikant.

Jos realiseert zich dat en schrijft: “Hoe stimuleer ik dat mensen daadwerkelijk gaan participeren in het veranderingsproces dat de Geest op gang wil brengen (…)?” Hij gebruikt daarvoor het patroon dat Larry Crabb aanreikt in zijn boek ‘De ideale kerk’. Een patroon met de elementen: spirituele theologie, spirituele vorming, spirituele gemeenschap en spirituele missie. Ik zal het belang van de zondagse erediensten niet ontkennen, maar zetten we niet te eenzijdig onze kaarten op de woordverkondiging? Moet de aanpak niet veelmeer een gecombineerde aanpak zijn van theologie, vorming, gemeenschap en missie?

Lees ook mijn blog ‘Veranderen door te begrijpen

Reacties

  1. Paulus zegt in:
    Filipenzen 4:
    16 Houd daarbij vast aan het woord dat leven brengt. Dan kan ik op de dag van Christus trots zijn omdat ik me niet voor niets heb ingespannen en afgemat.

    Paulus was altijd bezig met het Woord verspreiden en wilde zich niet voor niets inspannen. Paulus wilde effect zien in het leven van alle dag. Uiteraard is geloof geen kwestie van zondag naar de kerk gaan en een preek aanhoren. Het is ook en kwestie van consumeren en weer uitdelen.

    Zelf zie ik dat christenen (uit diverse stromingen) het belang van het christen zijn in de praktijk van alle dag juist steeds meer een plek geven. Ik zie ook daarin dat de Geest volop aan het werk is.
    De zondag (of je nu 1 of 2 keer een dienst bezoekt) blijft maar een paar uurtjes van een hele week. Een hele week waarin je Christus wil volgen. De diensten op zondag zijn wel een middel tot opbouw, elkaar ontmoeten en God aanbidden en prijzen. Als lichaam van Christus op zondag bij elkaar zijn blijft waardevol.

    Leendert

    BeantwoordenVerwijderen
  2. in de tweede preek over dit onderwerp komt Jos er weer op terug. Om duidelijk te maken wat hij bedoelt met 'je wordt niet liefdevoller door naar een preek over liefde te luisteren', geeft hij het volgende voorbeeld. Je wordt niet fitter door naar de sportschool te gaan en daar koffie te drinken en naar anderen te kijken die sporten, je moet zelf aan de slag.
    We moeten dus trainen, oefenen en dat vraagt discipline.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder