Stomverbaasd, verbijsterd, ontzet

-
Naar aanleiding van het boek ‘Kruistocht – Het leven van koning Jezus’ van Tim Keller ben ik het Bijbelboek Marcus aan het lezen. Volgens mij zit er een soort refrein in Marcus.

 
Marcus 1 : 22 : Ze waren diep onder de indruk ……
Marcus 1 : 27 : Iedereen was zo verbijsterd …..
Marcus 2 : 11 : …. allen die dit zagen, stonden versteld …..
Marcus 4 : 41 : Ze werden bevangen door grote schrik …..
Marcus 5 : 15 : …. en ze werden door schrik bevangen.
Marcus 5 : 20 : …. en iedereen stond verbaasd.
Marcus 5 : 42 : Iedereen was met stomheid geslagen.
Marcus 6 : 2 : … en vele toehoorders waren stomverbaasd ….
Marcus 6 : 51 : Zijn leerlingen waren helemaal van hun stuk gebracht.
Marcus 7 : 37 : De mensen waren geweldig onder de indruk en …..
Marcus 9 : 6 : ….., want ze waren door schrik overweldigd.
Marcus 9 : 15 : De mensen waren verbaasd toen ze hem zagen, ….
Marcus 9 : 24 : De leerlingen schrokken van zijn woorden.
Marcus 9 : 26 : Nu waren ze nog meer ontzet, …..
Marcus 12 : 17 : En ze waren met stomheid geslagen.
Marcus 16 : 8 : …., want ze waren bevangen door angst en schrik.

Waarom waren de mensen diep onder de indruk en verbijsterd? Waarom stonden ze versteld, werden ze door schrik bevangen, waren ze verbaasd ja zelfs stomverbaasd en ontzet? Waarom waren ze met stomheid geslagen en werden ze door angst en schrik overweldigd? Door wat Jezus Christus deed en zei.

Kennen wij als christenen soortgelijke ervaringen over Jezus Christus? Is het refrein uit Marcus ook het refrein in ons (geloofs)leven? Of geldt wat Keller overkomen is, ook voor ons? Dit overkwam Keller: ‘Hoewel ik al jong geloofde dat de Bijbel het woord van de Heer is, had ik de Heer van het woord nog niet persoonlijk ontmoet. Toen ik de evangeliën las, werd hij werkelijkheid voor mij.’ Is Jezus een levende werkelijkheid voor ons? Misschien is de aanwezigheid (of afwezigheid) van de hierboven genoemde ‘emoties’ wel een goede graadmeter. Een graadmeter om vast te stellen in hoeverre wij Christus echt persoonlijk ontmoet hebben!

Reacties

  1. Leendert11 januari 2012 om 19:29

    Hoi Arjan,

    Goed te lezen dat je weer "on line" bent met de blog.

    Jezus is voor mij DE levende werkelijkheid. Niet alleen de mensen staan verbaasd. Denk dat Jezus zich misschien nu ook nog verbaasd over zo veel kleingeloof. Ook bij christenen. We hebben een Bijbel vol met beloftes van God en Jezus. De Heilige Geest die in ons woont. En toch geloven we vaak alleen de dingen waar we met ons beperkte verstand bij kunnen.
    God is zoveel groter dan wij beseffen en ook voor ons is zo ontzettend veel beschikbaar als we het willen en durven pakken.
    In de tijd van Jezus schrokken de mensen van Zijn boodschap. Wat een impact moet dat voor die mensen gehad hebben. Uiteindelijk na Jezus dood was er geen tempel meer nodig, dat was een schok. Dat was afscheid van een levensstijl.
    Ook voor ons kan het een schok zijn wat er beschikbaar is in de beloften waar de Bijbel vol mee staat. We kunnen dan net zo reageren als de mensen uit Jezus tijd. Verstarren en hakken in het zand.

    Geloof is voor mij een voortdurende ontdekkingstocht. Gaaf om een kind van God te zijn!! Dat is al iets om me over te verbazen en dankbaar te zijn.

    Leendert

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

-
Afbeelding
Cloud / Townsend maken in hun boek ‘Grenzen’ een onderscheid tussen vergeving en verzoening. Vergeving heeft te maken met een schuld uit het verleden. ‘Vergeving is iets dat we doen met ons hart; we zetten de ander vrij van een schuld die hij naar ons toe heeft. Degene die mij iets schuldig is, hoeft mij niet om vergeving te vragen. Het is een werk van genade in mijn hart.’ Voor vergeving is slechts één partij nodig: ikzelf. Met vergeving bereik je niet altijd verzoening. Voor verzoening heb je twee mensen nodig (slachtoffer én dader). Je kunt verzoening aanbieden, maar het hangt er wel vanaf of de ander (dader) zijn houding erkent, berouw toont. Verzoening heeft met de toekomst te maken. Als iemand berouwt getoond heeft en vertrouwen bewezen is, dan kan iemand weer worden ‘binnengelaten’. ‘Vergeving verschaft mij grenzen omdat ik de scherpe angel van de persoon die mij zo heeft gekwetst verwijder. Als ik niet-vergevingsgezind ben, ben ik nog steeds gebonden aan een verni
Meer lezen

Bevrijd van jezelf

-
Afbeelding
Er is in Nederland opnieuw een boek van Tim Keller verschenen: ‘Bevrijd van je zelf’ met als ondertitel ‘De weg naar echte christelijke blijdschap’. Weliswaar een klein boekje (42 pagina’s), maar wel met een ‘grootse’ inhoud. Het boekje geeft een uitwerking van 1 Korintiers3  : 21 – 4 :7 . Volgens Keller wordt in dit tekstgedeelte een benadering van ons zelfbeeld, van ons eigen ik en van de manier waarop we naar onszelf kijken gegeven, die absoluut anders is dan zowel de traditionele als de (post)moderne benadering. In hoofdstuk 1 schetst Keller de natuurlijke toestand van het menselijke ego. Het menselijke ego is leeg : normaal gesproken bouwt het menselijke ego op iets buiten God. Het ego doet pijn , doet zeer. Het ego trekt voortdurend de aandacht. Het zorgt er voortdurend voor dat we nadenken over ons uiterlijk en de manier waarop we behandeld worden. Het ego is druk met vooral de volgende twee dingen: vergelijken en opscheppen. En als laatste is het ego ook breekbaar . Br
Meer lezen

De GKv moet verder met één predikant minder

-
In het ND van 19 november (‘ Predikant uit ambt na moeite met leer ’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND. Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door. Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11 ?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mo
Meer lezen