Leven of overleven (5)
In zijn boek ‘Leven of overleven’ schrijft Hans Groeneboer
ook over ‘loyaliteit’. “Loyaliteit is als een natuurkracht in de
ouder-kind-relaties aanwezig.” “Loyaliteit is ook een kracht die enorm veel
problemen kan brengen in het leven van mensen en hun families.” Loyaliteit
heeft met voorrangsregels te maken. Zo zal een kind op een gegeven moment het
ouderlijk huis verlaten en een keuze maken voor een partner. Die keuze voor een
partner betekent niet dat het kind deloyaal wordt aan de ouders. De partner
krijgt voorrang boven de ouders.
Maar vaak is er ook loyaliteitsstrijd. Zo komt er vaak
gespleten loyaliteit voor in gezinnen waarin de ouders scheiden; “Kinderen
zitten klem tussen strijdende ouders en worden vaak gedwongen om keuzes te
maken tussen de één of de ander.” “Deze gespleten loyaliteit brengt een enorme
destructieve kracht in het leven van het kind, (…). Deze destructieve kracht
komt later in andere relaties tot uiting.”
Een ander probleem in de loyaliteit binnen families kan het
samengestelde gezin vormen. “Gescheiden ouders of weduwen en weduwnaars trouwen
opnieuw.” “Uit loyaliteit zullen kinderen vaak meewerken in deze nieuwe
situatie.” Hierbij is belangrijk dat we ons realiseren dat de nieuwe partners
geen nieuwe vaders of moeders worden. “Als nieuwe partners het kind helpen om
in het nieuwe gezin loyaal te blijven aan de niet-aanwezige biologische ouder,
kan het heel goed gaan.”
Ook bij adoptie speelt loyaliteit een rol. Er zijn
biologische ouders en adoptieouders. Er kan sprake zijn van een gespleten
loyaliteit bij het kind als gevolg van twee ouderparen. “Wat rechtvaardig als
deze twee ouderparen niet hoeven te strijden om de belangrijkste plaats in het
leven van het kind, maar elkaar de ruimte mogen geven in het belang van elkaar,
het kind en het nageslacht.”
Een veel voorkomende oorzaak van echtscheidingen ligt
volgens Hans Groeneboer in het aanwezig zijn van loyaliteitsproblemen. Twee
bijbelse principes lijken met elkaar in strijd te zijn. “Enerzijds leert de bijbel
ons onze ouders te eren (AG: verticale loyaliteit) en anderzijds leert de
bijbel ons dat een man zijn ouders verlaat en zijn vrouw aanhangt (AG:
horizontale loyaliteit).” Toch kunnen deze beide regels heel goed samengaan.
“Het onrecht dat partners meebrengen vanuit hun gezinnen van herkomst kan
sterke nadelige gevolgen hebben voor hun nieuwe relaties.” Hans noemt als
voorbeeld een vader die ongepast gezorgd heeft in zijn gezin van herkomst. Uit
loyaliteit naar zijn ouders ziet hij deze ongepaste zorg niet onder ogen. De
vader is nog steeds voor zijn eigen ouders aan het zorgen door niet boos op ze
te zijn.
Reacties
Een reactie posten