Leven of overleven (6)
Hans Groeneboer schrijft in ‘Leven of overleven’ ook een
hoofdstuk over ‘rouwverwerking en seksualiteit’. Vanuit onze natuur (in het
paradijs) zijn we gemaakt om te dienen en te geven. Door de zondeval richten we
ons op het ontvangen in plaats van op het geven, en op het heersen in plaats
van op het dienen. “Bij slachtoffers van seksueel misbruik is er genomen.” Dit
onrecht wordt nog groter als het plaatsvindt tussen ouders en kinderen of
andere familieleden en kinderen uit het gezin. “Deze volwassen mensen hebben –
(…) – een destructieve kracht in zich, die hen ertoe kan brengen misbruik te
maken van het vertrouwen van het kind.” Het kind moet een rouwproces door om
deze schadelijke jeugdervaringen te verwerken.
Rituelen en symbolen zijn volgens Hans Groeneboer onmisbaar
in het verwerken van pijn en verdriet, die veroorzaakt zijn door verlies. “Ze
helpen om dat wat in ons onderbewuste aanwezig is ook in onze ratio tot
werkelijkheid te maken.” “Rituelen en symbolen helpen om wat we niet onder
woorden kunnen brengen toch te beleven.”
Hoe kom je er achter dat je de rouw in je leven niet
verwerkt hebt? Door een aantal simpele vragen te stellen:
- Hoe praatten jullie in je gezin over de overleden familieleden?
- Hoe was de begrafenis?
- Staat er nog een foto van opa in jullie huis?
- Gedenken jullie de verjaardag of de sterfdag nog?
- Staat oma nog op de verjaardagskalender met een kruisje achter haar naam?
Volgens Hans kunnen bovengenoemde vragen helpen de
verwerkingsstrategieën in gezinnen op te sporen.
Reacties
Een reactie posten