Goed en kwaad (4)

naar deel 3

Soms lees je een boek dat een verdieping geeft of illustratie vormt bij een ander boek. Deze ervaring had ik bij het boek van Philip Troost: Gewoon God – 40 zoekwoorden om God te vinden in het alledaagse. Dit boek vormt een mooie illustratie bij deel 4 Inzicht in goed en kwaad uit ‘4 stappen naar een sterke identiteit’ van Henry Cloud. Naar aanleiding van de introductie van zijn boek, verscheen er in het ND een interview met Philip: Ik ben gewoon Philip, een bang jongetje. Vanzelfsprekend is ook het artikel ‘Ergernis en maat’, dat de aanleiding vormt voor deze blogs over goed en kwaad, een mooie illustratie van deze ‘fundamentele ontwikkelingstaak’.

Hieronder wat passages uit het boek van Philip Troost.

Ik ben mijn leven lang erg op zoek geweest naar God (p.6). (…) Terugblikkend zie ik nu hoe ik God steeds gezocht heb weg bij wie ik ben en waar ik me bevind op mijn levensweg (p.6). (…) Ik heb mezelf opgepept en voortgedreven met mooie christelijke idealen, normen en waarden, waarbij de weerbarstige werkelijkheid me telkens weer inhaalde. Zo ben ik een halve eeuw aan het zoeken geweest naar de realiteit van God in mijn alledaagse leven door juist bij dat alledaagse weg te willen (p.6-7).

Een nogal wezenlijke bevrijding uit dit eindeloze en frustrerende zoeken is voor mij de verlegging geweest van mijn aandacht: van ‘zo hoort het’ naar ‘zo gaat het’. In plaats van steeds bij de werkelijkheid weg te willen naar nemen en erkennen als wat het is: mijn werkelijkheid! (…) En dan niet streng of veroordelend, maar begripsvol en mild. Naar mezelf kijken zoals een genadige en liefdevolle God naar mij kijkt. En het gekke is, met dat ik opgehouden ben zo hard te werken om beter en anders te worden, merk ik groei (p.7).

Philip werkt dat in zijn boek uit met behulp van veertig werkwoorden. Philip beschrijft die alledaagse woorden als zoekwoorden om God te vinden, niet ver weg en in hogere sferen, maar vlakbij in je dagelijkse activiteiten en beslommeringen.

Als ik dicht bij mijn lijf blijft, krijg ik goed zicht op mijn geloof. Een eerlijker beeld. De 40 columns in dit boek zijn eerlijke stukjes over hoe het bij mij gaat in mijn zoektocht naar God. Ik hoop dat mijn ervaringen en doorkijkjes jou inspireren om op je weg met God niet je ideaalplaatjes als je vertrekpunt te nemen, maar de eerlijke werkelijkheid van wie en waar jij nu bent (p.10).

Werkelijk - ideaal

Philip schrijft dat hij het als een wezenlijke bevrijding heeft ervaren om de aandacht te verleggen van ‘zo hoort het’ (ideaal) naar ‘zo gaat het’ (werkelijkheid). Niet het ideaalplaatje als vertrekpunt te nemen, maar de werkelijkheid. ‘Ik heb mezelf opgepept en voortgedreven met mooie christelijke idealen, normen en waarden, waarbij de weerbarstige werkelijkheid me telkens weer inhaalde.

Aanvaarding – genade

Philip schrijft: “In plaats van steeds bij de werkelijkheid weg te willen naar nemen en erkennen als wat het is: mijn werkelijkheid! (…) En dan niet streng of veroordelend, maar begripsvol en mild. Naar mezelf kijken zoals een genadige en liefdevolle God naar mij kijkt.” Hier gaat het dus over het aanvaarden, accepteren van de werkelijkheid. Wie je bent, waar je bent. Het gaat hier over genade.

Groei

En als Philip zo tegen de werkelijkheid aankijkt, dan merkt hij groei. ‘En het gekke is, met dat ik opgehouden ben zo hard te werken om beter en anders te worden, merk ik groei.’

Henry Cloud

Deze drie elementen (werkelijk – ideaal, aanvaarding – genade, groei) beschrijft ook Henry Cloud in zijn boek.

• ‘Als we de delen van onszelf die we niet als ideaal zien aanvaarden, ervaren die delen liefde en genezing. Ze gaan groeien op een manier die je je tevoren niet kon voorstellen. Aanvaarding is het antwoord op het dilemma van ideaal tegen echt. Dat is genade (p.198).’
• ‘Liefde en aanvaarding van het werkelijke motiveren het te groeien in de richting van het ideale (p.199).’
• ‘We aanvaarden en vergeven het slechte terwijl we vasthouden aan het ideale als een niet-bereikt doel waar we naar streven in een sfeer van volledige aanvaarding. We staan in de genade. Deze strategie splitst het goede en het slechte niet en het is niet boos of veroordelend, maar neemt het goede en slechte tegelijkertijd (p.204)’