Paradox en Energie van de Geest
Scheiden of samenhang
Direct al aan het begin van hoofdstuk 1 voert Philip (impliciet)
de paradox op door te schrijven over scheidingsdenken.
Hij noemt daarvan voorbeelden zoals het scheiden van hemel en aarde, geest en
lichaam of fysiek en niet-fysiek. Philip pleit in tegenstellig tot een
scheidingsdenken juist voor een samenhangdenken.
Hij zegt daarover o.a. dit: “Willen we, en dat willen we in onze tijd, God weer
echt ervaren, dan zullen we ons lichaam er weer bij hebben te halen. Want
lichamelijkheid is het enige instrument dat we hebben om te kunnen ervaren.”
Iets scheiden wat een tegenstelling lijkt, maar feitelijk een samenhang kent dat
is precies waar het bij een paradox over gaat.
Spanning
In hoofdstuk 1 schrijft Philip over wat energie precies is,
en in het tweede hoofdstuk over hoe je energie kunt beheersen of beheren. In
deze twee hoofdstukken legt hij de basis voor de thema’s die hij in de daarop volgende
hoofdstukken aan de orde stelt.
In hoofdstuk 2 schrijft hij o.a. dit: “Om energie te laten
stromen heb je een ladingsverschil ofwel spanning nodig. (…) En spanning
ontstaat daar waar er een verschil is.” “Gods Geest werkt juist in de spanning. Sowieso de spanning van
het verschil tussen God en mij. Tussen wat God voor ogen staat met mij en wat
hij aantreft bij mij. Tussen het volmaakt en het onvolmaakt. Tussen wat al wel
gerealiseerd wordt van Gods koninkrijk en wat nog niet.” “Zo gauw we de ene
kant de andere kant laten wegdrukken, is het meteen minder spannend, maar dan
ontspoort de trein van ons geestelijk leven ook. Het woord spanning zal dus een
rode draad worden in dit boek.”
Over die spanning schreef ik al eerder een blog: ““De kracht van de paradox zit
in de spanning.” De spanning van paradoxen houdt je levend en voorkomt een
eenzijdige gerichtheid. “De spanning zet aan tot actie, tot het uit je comfort
zone treden.” Die kracht is ook tegelijkertijd een zwakheid. Mensen vinden
spanning niet (altijd) fijn, vinden deze verwarrend. Mensen hebben de neiging
spanning en verwarring uit de weg te gaan, deze op te lossen.”
Philip kijkt als het ware met een energetische bril naar de
paradox en komt tot dezelfde constatering: bij een paradox is er sprake van
spanning. En hij voegt aan de paradox een energetische dimensie toe: die
spanning heb je nodig om energie te laten stromen tussen beide schijnbare
tegenstrijdigheden (polariteiten). Spanning zet aan tot actie, leidt tot
beweging, geeft energie. Spanning is dan ook een rode draad in zijn boek Energie van de Geest.
Reacties
Een reactie posten