Geestelijk leiderschap

Jan-Willem Grievink schrijft in Leadership over geestelijk leiderschap.[1] Hij betoogt dat bij geestelijke leiders er veelal gekeken wordt naar (natuurlijke) vaardigheden en talenten. Dat is ook goed volgens Grievink, “maar pas ná de veel en veel belangrijker geestelijke kenmerken!” Christenen kunnen leiding geven in een kerk, maar daarbij alleen maar gebruik maken van hun natuurlijke talenten. Gevolg: “Het verstaan van Gods stem is een kwestie van het hoofd (beredeneren) en niet van de geest. Gods Geest krijgt in feite geen ruimte in hun hart.”

Grievink spreekt uit eigen ervaring: “Ik zeg dit omdat ik ook in mijn eigen leven heb ervaren hoe gemakkelijk je als christen met je natuurlijke talenten aan het werk gaat. En hoe moeilijk het is om je te onderwerpen aan de leiding van de Heilige Geest, om in de leerschool van God te gaan staan.”

Of iemand zich onderworpen heeft aan de leiding van de Geest is door anderen moeilijk te beoordelen. De mens ziet vaak wat voor ogen is, terwijl de Heer het hart aanziet. Daar komt bij, dat wij volgens Grievink allemaal een sterke neiging hebben om geestelijk te acteren. “Dat willen we niet, maar de nestgeur (…) van kerken is zo groot dat we ons gemakkelijk gaan gedragen naar verwachtingen die ‘men’ ten aanzien van ons heeft.”

Daarom roept Grievink op christelijke leiders niet eerder in te zetten in de kerk dan wanneer je ‘overtuigd’ bent van hun geestelijke fundament. “We moeten hun primair leren dat gaven en talenten helemaal onderworpen moeten worden aan Gods Geest. Natuurlijk leiderschap, zonder écht geestelijk leven, is levensgevaarlijk in de kerk.” Waarom? Omdat het wel werkt en natuurlijk leiderschap voor het oog positieve effecten heeft.

[1] Leadership, 4e jg - nr 2 - De schaduwkant van natuurlijke talenten - Jan Willem Grievink