Arjan's blog

Jan Bommerez schrijft in zijn boek Minder moeten, meer FLOW uitgebreid over onze persoonlijkheid . Hieronder geef ik (globaal) weer wat hij daarover zegt.   Wat is onze persoonlijkheid? De persoonlijkheid is ons persoonlijke zelf, geconditioneerde zelf, ons stimulus-respons-zelf. Zolang wij niet ontwaken uit onze geconditioneerde staat, vertonen we automatisch gedrag. “Op z’n minst 97 procent van alles wat we doen is het product van een gewoonte of een patroon.” Wij worden geleefd ‘door de automatismen van je persoonlijke zelf dat bestaat uit geconditioneerde reacties op prikkels (AG: stimuli).”   “(…) je persoonlijke, met het lichaam geïdentificeerde ik bestaat uit een veelvoud van ikken”. “Die ikken zijn verschillende bundels reacties, aangeleerd of aangeboren of geërfd van vorige generaties. Dat is onze persoonlijkheid, ons persoonlijk ik: een myriade van stimulus-responsmechanismen. Daar is niets verkeerd mee, zolang je maar inziet dat er nog een ontwikkelingsniveau bestaat da

In mijn vorige blog gaf ik aan dat de ondertitel van het boek Minder moeten, meer FLOW van Jan Bommerez mijn aandacht trok: Ontdek opnieuw de magie uit je kinderjaren .   Mijn oudste kleinkind (ze is nu ongeveer 2,5 jaar oud) deed mij beseffen hoe bijzonder die eerste paar jaar van een mensenleven is. Kinderen zijn dan nog zo puur, zo primair reagerend, zo levend in het NU, zo enthousiast en opgetogen, zo onschuldig, zo onbevangen, zo….. Wat raken wij bij het volwassen worden veel van die mooie eigenschappen kwijt!   Bommerez appelleert met zijn ondertitel daaraan. Ook stelt hij aan het begin van zijn boek deze vraag: “Als je beseft dat kinderen tot hun tweede levensjaar meestal in FLOW zijn, is die staat dan niet de manier waarvoor we van nature bedoeld zijn?” Is dat realistisch?   Hersenen “Onze hersenen hebben een directe invloed op wat wij als realiteit kunnen ervaren.” “Kleine kinderen hebben nog een onvervormde structuur in hun hersenen, hun zenuwbanen en hun hormonale net

Ik las het boek Minder moeten, meer FLOW van Jan Bommerez. Hij schrijft in de inleiding dat dit boek een afgeleide versie is van zijn boek Flow en de kunst van het zakendoen . Een versie dus die niet gericht is op de zakelijke wereld; bestemd voor mensen in een niet zakelijke-omgeving.   Het doel van dit boek is ‘je te helpen los te komen van beperkende overtuigingen en patronen zodat je meer vrijheid en FLOW kent in je leven’. Het boek is daarbij een wegwijzer en niet de weg.   Bommerez is geen stereotype wetenschapper die in een ivoren toren zijn boek schreef. Nee, hij is ervaringsdeskundige. Hij beschrijft zijn ervaringen in hoofdstuk 4. Toen hij 25 jaar was overleed zijn beste vriend en stortte zijn wereld in. Zijn huwelijk liep op de klippen en hij verloor zijn bedrijf, zijn geld, zijn bezittingen, zijn reputatie, zijn thuisland 'en voor langere tijd ook de rest van zijn goede moed'. Bommerez schrijft: “Ik ben niet kapotgegaan, maar het heeft af en toe niet veel gesch

De boeken van Tomá š Halík blijven mij boeien. Zo vind ik het bijzonder hoe hij in  De namiddag van het christendom over geloof en ongeloof schrijft. Fijngevoelig en genuanceerd.   “Geloof en ongeloof bevinden zich in een veel diepere dimensie van de mens dan het bewuste en rationele domein; ze bevinden zich ook in de onderbewuste en onbewuste structureren van de menselijke psyche, (…).” “Geloof zoals ik het in dit boek opvat, kom je niet alleen tegen in het leven van mensen die zich identificeren als gelovigen, maar ook in een impliciete, anonieme vorm, in de spirituele zoektocht van mannen en vrouwen buiten de zichtbare grenzen van religieuze leerstellingen en instellingen.”   “Wat geloof is en wat het niet is, moet noodzakelijkerwijs steeds opnieuw worden onderzocht door een zorgvuldige studie van verschillende vormen van geloof en ongeloof. Geloof en ongeloof zijn geen ‘objectieve werkelijkheden’ die onafhankelijk van de waarnemer bestaan. Het zijn verschillende interpretati

In mijn vorige blog zette ik drie boeken op een rijtje en noemde een onderwerp dat bij alle drie de schrijvers aan bod komt. Ik blijf even bij het vergelijken van de drie genoemde boeken. Zo viel het mij op, dat een aantal ‘grootheden’ in alle drie de boeken wordt genoemd. Zo las ik over de ‘oervader van het moderne rationalisme’, René Descartes. De man van de beroemde uitspraak: Ik denk, dus ik ben (in het Latijn: ego cogito, ergo sum).   Tolle schrijft in De kracht van het Nu daarover dit: “De filosoof Descartes geloofde dat hij de meest fundamentele waarheid gevonden had toen hij zijn beroemde uitspraak ‘ik denk, dus ik besta’ deed. In werkelijkheid maakte hij de meest elementaire fout die er is: het gelijkstellen van denken met Zijn en identiteit met denken.” Tolle noemt het verstand ‘een voortreffelijk instrument’ maar denken ook een ziekte. Hij voert in genoemd boek een pleidooi om je niet te identificeren met je verstand. Je bent niet de denker. Je bent je echte ik, je Zelf,

  Ik las de afgelopen weken de volgende drie boeken: De kracht van het Nu van Eckhart Tolle; Kun je een rups leren vliegen? van Jan Bommerez; en: De namiddag van het christendom van Tomá š Halík. Drie heel verschillende boeken. De kracht van het Nu is een spiritueel boek. Kun je een rups leren vliegen? is een boek over transformationeel leiderschap. En Halík staat in de namiddag van het christendom stil bij de toekomst van de kerk en het christendom.   Verschillende boeken waarin toch ook deels dezelfde onderwerpen aan de orde komen. Daarover schreef ik al eerder de blog Bommerez ontmoet Tolle . Er zijn ook onderwerpen die in alle drie de boeken aan bod komen. Zo’n onderwerp is ‘je zelf’: je echte ik in tegenstelling tot je onechte, valse, illusionaire, denkbeeldige ik (ook wel ego genoemd). Hoe Tolle en Bommerez daar tegenaan kijken, komt in mijn hiervoor geschreven blogs al naar voren. In deze blog meer over wat Halík daarover schrijft.   “De namiddag van het leven – d

Tomáš Halík schreef het boek  De namiddag van het christendom  – op weg naar een nieuw tijdperk. Ik laat hem zelf via een aantal citaten vertellen waar zijn boek over gaat.   “Dit boek gaat over de veranderingen van het geloof in mensenlevens en in de geschiedenis. Hierin stel ik de vraag welke transformaties er in onze tijd plaatsvinden en welke mogelijke toekomstige vormen van christendom zich in de vele crises al aankondigen.”   “Dit is een boek over geloof als een zoektocht naar God te midden van een veranderende wereld, over geleefd geloof en over de geloofsdaad. Dit wil zeggen dat het veel meer gaat over hoe we geloven (…) dan over wat we geloven, wat het ‘object’ van ons geloof is (…).”   Het gebruik van namiddag in de titel van het boek werd Halík ingegeven door een metafoor van C.G. Jung. Met die metafoor beschrijft Jung ‘de dynamiek van een individueel mensenleven’. Halík past deze metafoor toe op de geschiedenis van het christendom. Het gebruikt deze metafoor ‘om de pa