Arjan's blog

Riekje Boswijk-Hummel schreef het boek Boos met als ondertitel: boosheid erkennen, begrijpen, loslaten. Ik mijn derde blog geef ik een samenvatting van deel IV uit het boek. Boos zijn - boos doen Deel IV heeft de volgende titel meegekregen: boosheid erkennen, stoppen en loslaten. Boswijk-Hummel maakt een onderscheid tussen gefrustreerd zijn, boos zíjn en boos dóen (p.101): - gefrustreerd zijn: voelen dat je ‘onder stress’ staat; -   boos zíjn: je frustratie op het obstakel richten en voelen dat je boos bent op dat obstakel; -  boos dóen: de boosheid omzetten in directe of indirecte uitingen van boosheid. Het is goed dat je gefrustreerd bent, dat je boos bent, maar “de kunst is echter om niet boos te gaan dóen (…)” (p101). Maar je werd niet voor niets boos. Boosheid is een signaal en dat signaal moet je niet negeren. Je boosheid moet je erkennen. Boosheid stoppen Hoe kan je nu wel gefrustreerd   en boos zijn, maar niet boos doen? “Je ‘stopt’ je boosheid door de

Riekje Boswijk-Hummel schreef het boek Boos met als ondertitel: boosheid erkennen, begrijpen, loslaten. Ik mijn tweede blog start ik met deel II uit haar boek en geef ik ook een samenvatting van deel III. Hoe boosheid er uitziet In deel II van het boek beschrijft de schrijfster hoe boosheid kan worden geuit, en hoe boosheid er dan uitziet. Je kunt boosheid op een directe en indirecte manier uiten. Vormen van directe uitingen zijn: een woordenwisseling, ruzie, verbaal geweld, fysiek geweld, je boosheid afreageren op iets of iemand anders en bij iemand anders (je vertelt een ander over je boosheid). Indirecte vormen van uitingen zijn: slachtoffergedrag, mokken en pruilen, vormen waarin een element van ‘afstraffen’ zit zoals genoegdoening (ik pijn, dan jij ook pijn) of leedvermaak, vormen van afstand nemen en onthouding, zwijgen, cynisme, ziek worden, roddelen, jaloezie en stalken. Indirecte vormen van boosheid worden toegepast omdat mensen bang zijn voor het obstakel (iets

Riekje Boswijk-Hummel schreef het boek Boos met als ondertitel: boosheid erkennen, begrijpen, loslaten. Ik vind het een inzichtgevend boek en zal proberen een samenvatting daarover te geven. Ik heb het al eens eerder gezegd: een samenvatting is slechts een samenvatting. Heel veel details moeten in een samenvatting ongenoemd blijven. En dan is het ook nog eens mijn (vanuit mijn perspectief geschreven) samenvatting. Daarom stel ik voor: koop het boek en lees het zelf eens door! Ik beveel het boek van harte bij je aan. Wie heeft er nu niet te maken met boosheid in zijn leven?    Aanleiding Waarom heeft de schrijfster 252 pagina’s volgeschreven over het onderwerp ‘boos’? Ooit besloot ze om haar opvattingen over het onderwerp boos aan een nader onderzoek te onderwerpen (p.16). Zij stelde vragen als: Wat ís boosheid eigenlijk? Wat maakt eigenlijk dat mensen boos worden? Wat ligt er ten grondslag aan boosheid? Wat is het effect van het uiten van boosheid? Wat levert het op? Wann

naar deel 5 In hoofdstuk 6 schrijft David G. Benner in het boekje Gods geschenk jezelf te mogen zijn over Je echte ik ontwikkelen . Dit nadat in het vorige hoofdstuk het ontmaskeren van je on echte ik aan de orde is geweest. Eerst moet je je onechte ik ontmaskeren voordat je je echte ik kan ontwikkelen. Je echte ik Benner komt in hoofdstuk 6 terug op zijn stelling uit het eerste hoofdstuk: “De antropologische vraag (wie ben ik?) en de theologische vraag (wie is God?) zijn fundamenteel niet te scheiden.” “Het echte ik is precies het tegenovergestelde van alles wat ik heb beschreven als het onechte ik.” Je vindt je echte ik door God te zoeken. Ons echte ik kan alleen bestaan in relatie met God. Je identiteit is wie je bent en wordt in Christus. Roeping Je echte ik brengt naast vrijheid ook een roeping met zich mee. “Onze roeping, (…), kunnen we alleen begrijpen in relatie tot degene die roept.” Benner onderscheidt een aantal niveaus in die roeping: we zijn geroepen 1)