Arjan's blog

Laatst las ik in de Volkskrant een interview met Edith Eger. Het interview kreeg de titel De ballerina van Auschwitz mee. In het interview komt o.a. haar boek De Keuze – leven in vrijheid aan de orde. Een boek met een levensveranderende boodschap. Dat ‘levensveranderende’ vind je ook weer terug in het interview. Ik vroeg mij bij het lezen van het interview af: zullen alle lezers de levensveranderende boodschap begrijpen? Wat is volgens Eger nu de boodschap die haar leven veranderde? “Ik had een nazi in mezelf gecreëerd. Ik was mijn eigen gevangenbewaarder geworden door tegen mezelf te zeggen: het maakt niet uit wat je doet, je zult nooit goed genoeg zijn.” En toen las ze het boek De zin van het bestaan van Viktor Frankl en Frankl deed haar beseffen (bewustworden): “Alles kan van iemand worden afgenomen behalve één ding, de laatste van de menselijke vrijheden, en dat is dat iemand in alle gegeven omstandigheden kan kiezen welke houding hij aanneemt. Elk moment is een k

Tomáš Halík  schrijft  in zijn boek Niet zonder hoop ook een aantal hoofdstukken (hoofdstuk X tot XIII) over het Bijbelboek Job. Dit Bijbelboek is volgens Halík “een verslag van een proces tegen God. Het is het protocol van een juridisch proces van een mens tegen God, van een geschil met een verrassend verloop en een schokkende, meerduidige en volledig onduidelijke afloop”. Het hele boek is volgens Halík “een afwijzing van dit vrome sprookje over het goede dat wel beloond moet worden. Het leert om te leven in een wereld waarin dit nu juist niet gebeurt. Het leert om te leven met het kwaad en met God. Het leert om met de paradoxen en het geheimenis te leven, ook met de grootste paradox en het diepste geheimenis dat wij God noemen. Met het geheimenis waarover wij – en dat is een van de wezenlijke boodschappen van dit boek – zo vreeswekkend weinig weten!” Hoe verhoudt het kwaad en God zich ten opzichte van elkaar? Een vraag die in deze tijd (mei 2020 - herdenking 75 jaar bevrij

Het boek Niet zonder hoop van Tomáš Halík heeft het thema ‘hoop’ bij mij op de kaart gezet. Daarom viel mij in het artikel Meisje van hoop, kus van God ( De Nieuwe Koers - jaargang 2020 – no 3) een stuk tekst op over ‘hoop’. Margriet van der Kooi (ziekenhuispastor) vraagt aan de schrijver van het artikel (Jasper van den Bovenkamp) of hij de metafoor van ‘het meisje van de hoop’ kent. De metafoor komt uit een gedicht van Charles Péguy en gaat zo. “God zegt: dat er geloof is, allicht. Je hoeft maar naar mijn schepping te kijken, naar de zon en de maan en de sterren, en natúúrlijk geloof je dan dat er iemand achter zit. Dat er liefde is: logisch. Je hoeft maar een kind of een oud mens in de ogen te kijken, en je móét wel van ze houden. Maar, zegt God, dat er hoop is – mensen nog an toe! Dat ze zien hoe het vandaag is, en hopen dat het morgen anders is. Dat ik dat bedacht hebt! Het is toch het allerverrukkelijkste wat Ik gemaakt heb. Ik ben er zelf ondersteboven van