Jezus en ons onrecht

-

Ik moest ook denken aan ‘onrecht’ bij het lezen van Marcus 6: 1 – 6. Jezus is in Nazaret en geeft onderwijs in de synagoge. De luisteraars zijn stomverbaasd over de wijsheid van Jezus en de wonderen die hij deed. En wordt Jezus daarom geprezen? Krijgt hij waardering? Het tegendeel is waar: ‘En ze namen aanstoot aan hem.’

Ze zien in Jezus vooral een mens (timmerman, zoon van Maria en de broer van Jakobus en Joses en Judas en Simon). Maar zelfs als je Jezus ziet als mens en niet als Godmens, is hier sprake van onrecht. Jezus geeft wijsheid en wonderen en krijgt er ‘aanstoot’ voor terug. Als dat geen onrecht is! Het feit dat Jezus ook God is, maakt het onrecht natuurlijk nog veel groter. Zijn wijsheid en wonderen zijn goddelijke wijsheid en wonderen. Gewone mensen nemen aanstoot aan de Godmens. Ze hebben geen gevoel voor de juiste verhouding (God – mens). Wat een onrecht! We schudden ons hoofd over de inwoners van Nazaret. Hoe durven ze! En wij hebben ons oordeel klaar: schuldig.

Maar …….. zijn wij anders dan de inwoners van Nazaret? Ook wij prijzen Jezus vaak niet om wat hij zegt en doet. Ja, wij zijn zelfs veelal niet eens stomverbaasd bij het horen van de woorden van Jezus en het zien van zijn daden. Ook wij hebben weinig gevoel voor verhoudingen (God – mensen). Wat een onrecht! Hoe durven we. Als wij eerlijk oordelen over onszelf kan het eindoordeel alleen maar zijn: wij zijn schuldig. Zullen we daarom maar onze veroordeling over de mensen in Nazaret achterwege laten? Natuurlijk was wat zij (en wij) deden (en doen) zondig, maar wij hebben niet de positie (mede-schuldenaar) om de mensen van Nazaret (of andere mensen) te veroordelen.

Jezus stond verbaasd over hun ongeloof. Hoe kijkt Jezus tegen ons aan?

Reacties

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

-
Afbeelding
Cloud / Townsend maken in hun boek ‘Grenzen’ een onderscheid tussen vergeving en verzoening. Vergeving heeft te maken met een schuld uit het verleden. ‘Vergeving is iets dat we doen met ons hart; we zetten de ander vrij van een schuld die hij naar ons toe heeft. Degene die mij iets schuldig is, hoeft mij niet om vergeving te vragen. Het is een werk van genade in mijn hart.’ Voor vergeving is slechts één partij nodig: ikzelf. Met vergeving bereik je niet altijd verzoening. Voor verzoening heb je twee mensen nodig (slachtoffer én dader). Je kunt verzoening aanbieden, maar het hangt er wel vanaf of de ander (dader) zijn houding erkent, berouw toont. Verzoening heeft met de toekomst te maken. Als iemand berouwt getoond heeft en vertrouwen bewezen is, dan kan iemand weer worden ‘binnengelaten’. ‘Vergeving verschaft mij grenzen omdat ik de scherpe angel van de persoon die mij zo heeft gekwetst verwijder. Als ik niet-vergevingsgezind ben, ben ik nog steeds gebonden aan een verni
Meer lezen

Bevrijd van jezelf

-
Afbeelding
Er is in Nederland opnieuw een boek van Tim Keller verschenen: ‘Bevrijd van je zelf’ met als ondertitel ‘De weg naar echte christelijke blijdschap’. Weliswaar een klein boekje (42 pagina’s), maar wel met een ‘grootse’ inhoud. Het boekje geeft een uitwerking van 1 Korintiers3  : 21 – 4 :7 . Volgens Keller wordt in dit tekstgedeelte een benadering van ons zelfbeeld, van ons eigen ik en van de manier waarop we naar onszelf kijken gegeven, die absoluut anders is dan zowel de traditionele als de (post)moderne benadering. In hoofdstuk 1 schetst Keller de natuurlijke toestand van het menselijke ego. Het menselijke ego is leeg : normaal gesproken bouwt het menselijke ego op iets buiten God. Het ego doet pijn , doet zeer. Het ego trekt voortdurend de aandacht. Het zorgt er voortdurend voor dat we nadenken over ons uiterlijk en de manier waarop we behandeld worden. Het ego is druk met vooral de volgende twee dingen: vergelijken en opscheppen. En als laatste is het ego ook breekbaar . Br
Meer lezen

De GKv moet verder met één predikant minder

-
In het ND van 19 november (‘ Predikant uit ambt na moeite met leer ’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND. Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door. Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11 ?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mo
Meer lezen