Arjan's blog

Afgelopen zondag hoorde ik een preek waarin o.a. dit gezegd werd: “Dus Gods oordeel bevestigt slechts de stand van zaken. Klaas Schilder schrijft ergens: ‘God is geen tiran: Hij geeft ieder wat hij wil. Hij legt niemand enige last op, behalve de last van de eigen keus. (…). Het (AG: of moet het ‘Hij’ zijn?) trekt slechts consequenties en maakt de ontbinding compleet die eerst nog door zijn genade werd tegengehouden’ (…).” En: “En vandaag laat Openbaring 17 ons zien: in zijn oordeel geeft God de mens slechts wat hijzelf wil.” Dit doet mij sterk denken aan wat Cloud en Townsend (zowel in het boek ‘4 stappen naar een sterke identiteit’ als in het boek ‘Grenzen’) de wet van oorzaak en gevolg noemen. Volgens beide schrijvers noemt de Bijbel deze wet ook wel de wet van zaaien en oogsten. Dit naar aanleiding van Galaten 6 : 7 - 8: ‘Vergis u niet, God laat niet met zich spotten: wat een mens zaait, zal hij ook oogsten. Wie op de akker van zijn zondige natuur zaait oogst de dood, maar wie

In mijn vorige blog schreef ik dat volgens Arie de Rover (in zijn boek ‘ Leven na de genadeklap ’) de jacht naar status een belangrijk levensdoel is van veel mensen. Status als voedsel, als voedselbron voor de identiteit. Maar status houdt je gevangen, maakt je onvrij. Bij het nieuwe of vrije leven hoort een andere bron: LIEFDE. “In het geval van een identiteitsrelatie tussen God en jou, springt er direct een hoofdkenmerk bovenuit: LIEFDE.” “Die liefde van God heeft jou in je hart getroffen en voedt nu je identiteit. Het ontvangen van dat identiteitsvoedsel, dat ‘geestelijke genadebrood’, verandert jouw persoonlijkheid naar de aard van dat voedsel. (…) Liefde ontvangen is liefde leven.” Ook Dallas Willard schrijft in zijn boek  ‘ Gods geheime plan ’ over deze liefde. In hoofdstuk 5 van zijn boek schrijft hij over ‘De gezindheid van het koninkrijk: Meer dan de goedheid van de schriftgeleerden en farizeeën’. Dit naar aanleiding van Matteüs 5 : 21 – 48 . Willard verwijst in di