Grote woorden en onttrekking na herdoop

Ik las in de Reformatie een artikel van Prof. C.J. de Ruijter waarin hij een voorval beschrijft zoals hij dat ooit meemaakte. ‘Het was vlak na de invoering van de liedselectie, dat ik ergens voorging. Ik had een lied uit het liedboek opgegeven, maar constateerde dat heel wat mensen niet meezongen. Toen ik dat achteraf besprak met de ouderling van dienst zei hij: “Vind u het gek? Er zijn altijd grote woorden gebruikt over het onschriftuurlijk karakter van het liedboek en nu moeten we opeens meer dan honderd van die liederen gaan zingen. Dat wil er bij mij niet in.” Ik moet zeggen dat ik de klacht wel herkenbaar vond. Er zijn voorheen binnen de vrijgemaakte kerken wel behoorlijk grote woorden gebruikt om bepaalde keuzes te onderbouwen. Maar je kunt dan later moeilijk een andere keuze rechtvaardigen, als die grote woorden niet eerst worden teruggenomen.’ Tot zover De Ruijter.

Ik moest hieraan denken bij het schrijven van mijn blogs over ‘onttrekking na herdoop’. Over dit onderwerp zijn behoorlijke grote woorden gesproken. Als een kerkenraad nu conform het synodebesluit een andere keuze maakt, dan is die andere keuze moeilijk te rechtvaardigen. Het ene moment zet je als raad behoorlijk massief in op de stelling ‘herdoop (zonder berouw) = een onttrekking aan de kerk’ en later laat je die massieve stelling los. Dan heb je wel wat uit te leggen. Je stapt toch niet zomaar weg achter grote woorden? Je had toch niet lichtvaardig een massief standpunt ingenomen?

Hoe los je dit nu op? Er is maar (zoals De Ruijter ook aangeeft) één goede oplossing: die grote woorden moet je eerst terugnemen. Als dat niet gebeurt, kan gemakkelijk de klacht klinken zoals in het voorbeeld van De Ruijter: ‘Dat wil er bij mij niet in.’

Helaas vinden mensen het moeilijk om grote woorden terug te nemen. Een andere ‘aanpak’ wordt dan toegepast. Zo wordt dan geprobeerd de kool en de geit te sparen. Beide meningen (voor of tegen het synodebesluit) zouden naast elkaar kunnen bestaan en mogelijk zijn. Maar dat is natuurlijk een weinig bevredigende verklaring. Immers, als beide meningen mogelijk zijn, dan was het innemen van een massief standpunt en het gebruik van grote woorden niet nodig geweest. Een andere aanpak is om met kromme redeneringen te proberen een ‘draai’ te geven aan het verleden. Het zijn echter geen oplossingen. Het terugnemen van grote woorden heeft o.a. te maken met het je kwetsbaar durven opstellen. Helaas blijkt dat voor veel mensen een lastige aangelegenheid te zijn.