Drie wegen: hart - genade
Klapwijk pleit voor een driewegen model. Daarbij heeft hij zich laten inspireren door een preek van Tim Keller over de gelijkenis van de verloren zoon. Die preek heeft Keller verder uitgewerkt in zijn boek ‘De Vrijgevige God’. Keller benadrukt daarin sterk, dat er geen twee maar drie wegen onderscheiden moeten worden. Er zijn drie mogelijkheden:
a.) je bent een zondaar ver van huis (jongste zoon na vertrek uit ouderlijk huis);
b.) je bent tot inkeer gekomen en hebt de genade leren kennen (jongste zoon na thuiskomst);
c.) je bent een meelevend kerklid maar niet echt geraakt door de genade (oudste zoon).
Waarom pleit Klapwijk in navolging op Keller voor het driewegen model? “Allereerst is het niet genoeg om alleen naar het gedrag te kijken (…).” Het gaat vooral en allereerst om de vraag hoe het met je ziel, je hart, je innerlijk is gesteld. “De kern is: heeft de genade je hart geraakt of niet? In de praktijk betekent dat dat je het eerst maar niet moet hebben over het afwijkende gedrag, want het zou zomaar over kunnen komen als een ‘oudste zoon reactie’. Praat eerst samen over de genade. Dat zet je ook naast elkaar, want alleen wie zich echt zondaar weet kan genade ervaren.” De kern van het driewegen model is dus: het is gericht op het hart van de ander, je staat naast die ander, je wilt die ander winnen en je vertoont het beeld van de vader (uit de genoemde gelijkenis). Klapwijk merkt op dat het driewegen model toe te passen is op alle terreinen van het leven. Hij werkt dat verder uit voor: Godsbeeld, liefde in relaties, geven voor de kerk, lijden, waarom goede werken doen?, evangelisatie en omgaan met andere culturen.
Zullen we vanaf nu het driewegen model hanteren in onze onderlinge contacten en in de kerk? Wat verwoestend is het hanteren van het tweewegen model (bewust of onbewust). Relaties komen onder druk te staan, in de kerk ontstaan allerlei spanning, etc. Gelukkig kijkt God naar het hart en ziet Hij ons aan in Christus (genade!). Zullen we op Jezus gaan lijken, door zijn Heilige Geest?
a.) je bent een zondaar ver van huis (jongste zoon na vertrek uit ouderlijk huis);
b.) je bent tot inkeer gekomen en hebt de genade leren kennen (jongste zoon na thuiskomst);
c.) je bent een meelevend kerklid maar niet echt geraakt door de genade (oudste zoon).
Waarom pleit Klapwijk in navolging op Keller voor het driewegen model? “Allereerst is het niet genoeg om alleen naar het gedrag te kijken (…).” Het gaat vooral en allereerst om de vraag hoe het met je ziel, je hart, je innerlijk is gesteld. “De kern is: heeft de genade je hart geraakt of niet? In de praktijk betekent dat dat je het eerst maar niet moet hebben over het afwijkende gedrag, want het zou zomaar over kunnen komen als een ‘oudste zoon reactie’. Praat eerst samen over de genade. Dat zet je ook naast elkaar, want alleen wie zich echt zondaar weet kan genade ervaren.” De kern van het driewegen model is dus: het is gericht op het hart van de ander, je staat naast die ander, je wilt die ander winnen en je vertoont het beeld van de vader (uit de genoemde gelijkenis). Klapwijk merkt op dat het driewegen model toe te passen is op alle terreinen van het leven. Hij werkt dat verder uit voor: Godsbeeld, liefde in relaties, geven voor de kerk, lijden, waarom goede werken doen?, evangelisatie en omgaan met andere culturen.
Zullen we vanaf nu het driewegen model hanteren in onze onderlinge contacten en in de kerk? Wat verwoestend is het hanteren van het tweewegen model (bewust of onbewust). Relaties komen onder druk te staan, in de kerk ontstaan allerlei spanning, etc. Gelukkig kijkt God naar het hart en ziet Hij ons aan in Christus (genade!). Zullen we op Jezus gaan lijken, door zijn Heilige Geest?
Via via bem ik jouw blog tegen gekomen. Ik ga hem eens een tijdje volgen. Wat ik nu lees, spreekt me erg aan - Ha! en ik lees alleen wat mij aanspreekt ;>) Nee, zonder gekheid, Op deze manier gedachten (en soms inzichten) delen met elkaar is heel leerzaam!
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet,
Rob