Glorie van God: Jezus zien
Ik word steeds weer geraakt als ik ‘Verder met het evangelie van Jezus Christus’ van Wolter Rose lees. Rose is er wat mij betreft in geslaagd op een beperkt aantal pagina’s kernachtig de rijkdom van het evangelie onder woorden te brengen! Ik schreef daar al eerder over.
Waar het mij nu om gaat is het woord ‘glorie’. In plaats van het woord ‘glorie’ komen we ook woorden tegen als: heerlijkheid, luister, grootheid of majesteit. Rose schrijft dat het bij glorie gaat om een eigenschap of bijzonderheid waardoor iemand of iets een unieke uitstraling heeft, of om het feit dat iemand die bijzondere uitstraling heeft. En glorie maakt iets los bij mensen: ze zijn er trots op, ze zijn onder de indruk.
Mensen in de tijd van het Oude Testament (bijvoorbeeld Mozes) zagen de glorie van God en ervoeren dit als een overweldigende ervaring. Die glorie valt echter helemaal weg als deze vergeleken wordt met de glorie van Christus. Gods glorie heeft een gezicht gekregen: Jezus Christus. Die glorie kan je niet onberoerd laten. ‘Als je zijn glorie ziet en je eraan tegoed doet, dan doet dat iets met je. Als je kijkt naar en je te goed doet aan de glorie van Christus, dan ga je op Christus lijken.’
Volgens Rose is er echter een probleem: ‘Mensen kunnen de glorie van God niet meer zien, ze zijn blind voor het licht van de glorie van het Evangelie van Christus (2 Korintiërs 4:4). Zelfs als ze de feiten van Jezus’ optreden op onze planeet onder ogen zien, laat het ze onberoerd. Ze zien niet hoe bijzonder het is, hoe indrukwekkend mooi het is, ze voelen niet de onweerstaanbare aantrekkingskracht die ervan uitgaat. Het laat ze koud. Hun leven gaat niet ondersteboven.’ ‘Zonde is ten diepste het “missen” van de glorie van God: mensen gaan achteloos aan de glorie van God voorbij. Zonder ingrijpen van God zijn mensen blind voor zijn glorie.’ Maar wat voor mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Alleen de Geest kan en wil onze ogen openen zodat we oog krijgen voor de glorie van God.
Waar het mij nu om gaat is het woord ‘glorie’. In plaats van het woord ‘glorie’ komen we ook woorden tegen als: heerlijkheid, luister, grootheid of majesteit. Rose schrijft dat het bij glorie gaat om een eigenschap of bijzonderheid waardoor iemand of iets een unieke uitstraling heeft, of om het feit dat iemand die bijzondere uitstraling heeft. En glorie maakt iets los bij mensen: ze zijn er trots op, ze zijn onder de indruk.
Mensen in de tijd van het Oude Testament (bijvoorbeeld Mozes) zagen de glorie van God en ervoeren dit als een overweldigende ervaring. Die glorie valt echter helemaal weg als deze vergeleken wordt met de glorie van Christus. Gods glorie heeft een gezicht gekregen: Jezus Christus. Die glorie kan je niet onberoerd laten. ‘Als je zijn glorie ziet en je eraan tegoed doet, dan doet dat iets met je. Als je kijkt naar en je te goed doet aan de glorie van Christus, dan ga je op Christus lijken.’
Volgens Rose is er echter een probleem: ‘Mensen kunnen de glorie van God niet meer zien, ze zijn blind voor het licht van de glorie van het Evangelie van Christus (2 Korintiërs 4:4). Zelfs als ze de feiten van Jezus’ optreden op onze planeet onder ogen zien, laat het ze onberoerd. Ze zien niet hoe bijzonder het is, hoe indrukwekkend mooi het is, ze voelen niet de onweerstaanbare aantrekkingskracht die ervan uitgaat. Het laat ze koud. Hun leven gaat niet ondersteboven.’ ‘Zonde is ten diepste het “missen” van de glorie van God: mensen gaan achteloos aan de glorie van God voorbij. Zonder ingrijpen van God zijn mensen blind voor zijn glorie.’ Maar wat voor mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God. Alleen de Geest kan en wil onze ogen openen zodat we oog krijgen voor de glorie van God.
Reacties
Een reactie posten