Geduld hebben met God
In De Nieuwe Koers van januari (2018 – no 1) schrijft Paul
Visser een column met als titel Het lukt
me niet. De column is ook hier als blog terug te vinden. Hij schrijft over “Het hart op tafel, een nieuw format voor
kerkelijken en onkerkelijken”. Een twintigjarige gaf tijdens deze bijeenkomst
aan: “Ik wil geloven, maar het lukt me niet”. En: “hoe kun je weten of God er
is?”
Eén van de deelnemers komt met een bekend en veel gehoord
antwoord: “Zeker weten doe je het nooit. Daar heet het ook geloof voor.” Dominee
Paul Visser schrijft daarover als reactie: “Echte twijfelaars en zoekers,
binnen en buiten de kerk, zijn er echter (AG: met genoemd antwoord) niet mee
geholpen. Ze willen méér zekerheid, en terecht.”
Vanuit de Bijbel en vanuit zijn eigen ervaring vertelt ds.
Visser vervolgens over God: “Overtuigd door
(de sprekende) God raken mensen overtuigd van
(de levende) God.” “Tegelijk liet de volgende vraag zich raden: waarom overkomt
de één het wel en de ander niet?” De twintigjarige zei: “Ik sta al heel lang
open voor God, maar ik merk niets van Hem.”
Ds. Visser reageerde daarop recht uit zijn hart: “Als ik God
was, zou ik het wel weten, maar ik ben geen God en weet het dus niet ….” Wat
onbeholpen voegde hij eraan toe: “De enige optie is blindelings doorgaan en
geduld hebben met God, zo lang het lukt”.
Geduld hebben met God
is dat geen titel van een boek? Ja, Thomáš Halík schreef het boek Geduld met God met als ondertitel: Twijfel als brug tussen geloven en
niet-geloven. Volgens de ondertitel een boek dus voor dezelfde ‘doelgroep’.
Een boek voor kerkelijken en onkerkelijken. Een boek voor twijfelaars en
zoekers. Een volgende keer meer over dit boek.
Reacties
Een reactie posten