Liefde bij Benner en Bommerez

In vervolg op mijn vorige blog: Benner en Bommerez schrijven beide ook over ‘liefde’. De titel van het boekje (van Benner) doet dat al vermoeden: Liefde & overgave. 

Liefde
Benner schrijft daarover dit: “Dit boek gaat over liefde – niet de softe, sentimentele soort, maar krachtige transformerende liefde.” De liefde die zijn oorsprong (bron) vindt bij Gods liefde. “Vanaf het begin (AG: schepping van de wereld) heeft Gods liefde leven in al haar overvloed tevoorschijn geroepen. Het is ‘de passie (de zuurstof, de vlam, de lijm) die het universum voedt, ontbrandt en in haar wonderbaarlijke scala verbindt’.” 

En Bommerez in Kun je een rups leren vliegen?: “Als we zeggen ‘de Liefde’ bedoelen we niet romantische liefde of ouderliefde, maar het universele principe dat alle delen van de schepping bij elkaar houdt en dat dus de schepping mogelijk maakt.” En in navolging van Chardin: “(…) is de Liefde de meest krachtige energie in het universum. (…) We kunnen Liefde ook herkennen als de kracht van de delen om te streven naar samenhang, zodat de gemanifesteerde wereld mogelijk wordt.’” 

Zonder liefde geen transformatie
Benner schrijft: “Ondanks de bagatelliserende invloed van de romantische en sentimentele kijk op liefde in de westerse cultuur, is liefde de sterkste kracht in het universum.” “(…) alleen liefde bezit het vermogen mensen te transformeren.” En Bommerez: “De energie van de Liefde zou dus wel eens de meest transformerende kracht in het universum kunnen zijn.” En: “(…) alleen Liefde kan voor transformatie zorgen.” 

Liefde en angst
Beide schrijven over de verhouding tussen liefde en angst. Benner schrijft dat liefde en angst in een complexe verhouding tot elkaar staan. En dat met de woorden van Johannes, dat volmaakte liefde angst uitsluit, er een zeer diepgaande psycho-spirituele waarheid wordt gecommuniceerd. Bommerez: “Door ons stroomt van nature een soort energie van zeer fijne kwaliteit, die Liefde heet (…).” “Angst is onderbroken levensenergie of als je wilt onderbroken Liefde. Als onze essentie ontkend wordt, is angst het waarschuwingssignaal van het lichaam dat het de verkeerde kant opgaat.” 

Liefde en overgave - loslaten
Benner koppelt nadrukkelijk liefde aan overgave. “Liefde nodigt uit tot overgave en biedt ons de intimiteit en diepe verbinding waar we naar hunkeren.” “Overgave is bereidwillig zijn in plaats van eigenzinnig. Het is bereid zijn te vertrouwen, gebaseerd op liefde. Het is ontspannen en loslaten.” Bommerez: “Het hele transformatieproces gebeurt vanzelf (lees ‘vanuit je zelf’) áls je bereid bent om je bestaande overtuigingen over jezelf totaal los te laten en te zijn wie je echt bent voorbij al die overtuigingen. De essentie van het hele transformatieproces bestaat inderdaad uit loslaten.” 

Onvoorwaardelijke liefde
Bommerez geeft een beschrijving van “het verhaal van Karin en haar moeder”.  Het is het verhaal van een moeder die haar de dochter tracht te veranderen vanuit een bestaand innerlijk script (hoe kinderen zich volgens haar wereldbeeld of paradigma dienen te gedragen). Karin is dwars, trekt haar eigen spoor op school en thuis. Er is sprake van een gespannen relatie tussen moeder en dochter. Dan komt de moeder tot inkeer: “Ze huilde eerst bittere tranen toen ze besefte dat ze haar dochter niet onvoorwaardelijk beminde.” “Voor de eerste keer in haar leven had ze het gevoel dat ze echte, dat wil zeggen onvoorwaardelijke liefde kon uitdrukken naar haar kind.” En Karin verandert door de verandering van haar moeder (geleidelijk) in een ‘model’-dochter. 

Benner schrijft: “’Alleen het christendom durft te zeggen dat Gods liefde onvoorwaardelijk is.’” En: “Niet het feit dat we onvoorwaardelijk geliefd zijn is levensveranderend. Het is de riskante ervaring van mijzelf toestaan onvoorwaardelijk geliefd te worden.” 

Acceptatie
Benner vervolgt daarna zo: “Paradoxaal genoeg kan niemand veranderen, als hij niet eerst zichzelf accepteert zoals hij is.” “De onmisbare voorwaarde voor echte transformatie is mezelf durven accepteren en liefde ontvangen om wie ik ben in mijn naaktheid en kwetsbaarheid.” Transformatie vindt plaats als we alle delen van onszelf (ook onze schaduwkanten) brengen naar het feest van liefde. 

Bij Bommerez lees ik dit: “Uiteindelijk zijn het juist die eigenschappen die we afwijzen, onze schaduwovertuigingen, die onvoorwaardelijke liefde en acceptatie nodig hebben. Van onszelf. Omarm je schaduwovertuigingen. Heb ze lief. Door ze te accepteren, doen ze je geen pijn meer, hoef je er niet meer tegen te vechten.” 

Alles draait om liefde
Als een soort conclusie lees ik het volgende bij beide schrijvers. Bommerez: “Het is daarmee ook duidelijk dat Liefde, de eenmakende energie, het enige correcte antwoord is op alle menselijke problemen; (…).” En bij Benner: “Alle emotionele en geestelijke problemen vertegenwoordigen in één of andere vorm een belemmering in liefde. Alle beweging in de richting van echte heelheid (AG: eenmaking) wordt zichtbaar in groei in liefde.”