De vijgenbladeren
Tim Keller schrijft in hoofdstuk 8 van zijn boek Vergeven over het begrijpen van de ‘diepgravende psychologisch-geestelijke situatie van de vijgenbladeren’. Met het woord ‘vijgenbladeren’ refereert hij aan de zondeval zoals beschreven in Genesis 3 : 7 – 10. Na die zondeval regen Adam en Eva vijgenbladeren aan elkaar en maakten er lendenschorten van. “Ze voelen tot in het diepst van hun wezen dat er iets met hen aan de hand is, iets wat ze niet kunnen goedpraten. Nu willen ze zichzelf wanhopig graag bedekken, zelf invloed uitoefenen op wat anderen van hen zien, en de waarheid over wie ze zijn zelfs voor elkaar verbergen.” De illusie van de onechte ik werd zo geboren uit de zondeval van Adam en Eva. Volgens Benner ( Gods geschenk jezelf te mogen zijn ) is “de kern van het onechte ik (…) een verlangen om een zelfbeeld en een manier van omgaan met de wereld te presenteren”. “We leren te doen alsof.” Datgene wat als rol start, verandert in een identiteit. “In het begin weerspiegel...