Ad de Bruijne is ‘in Christus’

Ik schreef al eerder in een blog, dat ik het bijzonder vind om een interview te lezen met een persoon. In de weekendbijlage van het ND van vandaag is Ad de Bruijne aan de beurt: De vrijheid van Ad de Bruijne. Het interview trekt al met de eerste zin mijn aandacht: “Hij (AG: De Bruijne) is ‘in Christus’ (…)”. ‘In Christus zijn‘ klinkt bekend, dat is recentelijk vooral door Hans Burger ons onder de aandacht gebracht. Ik vind het een meer dan boeiend onderwerp, omdat het gaat over de fundamenten van het christelijk geloof. Hoe zou dat nu werken bij De Bruijne, dat ‘in Christus’ zijn?

We lezen verder: “Ik (AG: De Bruijne) ontdekte dat ook de heiliging van mijn leven ‘in Christus’ gebeurt. Niet: Hij verlost je van je zonden, en nu moet jij met behulp van de Geest dankbaar gaan leven. Nee, ook de heiliging is Christus’ zaak. Het nieuwe leven ís er al, en het is van mij.” De Bruijne vertelt in het interview dat Christus een persoon werd voor hem. Iemand met wie je een relatie kunt hebben. Het stempelt zijn leven en zijn denken.

“Ik heb mijn anker in Christus. Niet in de dogmatiek, niet in de gereformeerde subcultuur. Ik ontmoet mensen die zo zitten vastgeklonken aan wat zich rond de kern van het geloof aan traditie heeft gevormd, dat ze hun hele identiteit erin zoeken. Veranderen de vormen, dan raken ze helemaal los.”

“Ik ben een instabiel mens in mijzelf, en Christus is geen ‘rustend bezit’. Als ik mijn anker in Hem heb, wankel ik wel – en soms ga ik hard heen en weer – maar kan ik ook nee zeggen als mensen te ver gaan. In Christus ben je vrij van dwang en van machten die allerlei kanten opgaan.”

De Bruijne heeft nogal wat kritiek vanuit het kerkverband (GKV) over zich heen gekregen. Als het gesprek tijdens het interview daarop komt, zegt hij o.a. het volgende: “Ik besta in Christus. Ik geloof vast dat als iets niet goed is, Hij het mij wel duidelijk zal maken. Ja echt, daar wil ik open voor staan. Als ik op een verkeerd spoor zit, wil ik gecorrigeerd worden. Tegelijk heb ik gedacht: als het wel goed was wat ik schreef, dan weet ik mij in Christus ook vrij om het vol te houden.”

Op die manier werkt het ‘in Christus zijn’ dus uit in het leven van Ad de Bruijne. Mooi zo’n getuigenis van een broer in Christus. Leerzaam om elkaars getuigenissen te horen en daarover na te denken. Wie volgt?