Overtuigen van christelijk geloof?

Stefan Paas schrijft in cv•koers van januari 2009 – ‘geloven en willen geloven’ over de vraag: Kunnen wij mensen overtuigen van de waarheid van het christelijk geloof? De vraag raakt mij vooral nu ik het boek ‘In alle redelijkheid’ van Tim Keller gelezen heb. Paas geeft ook een antwoord: (…) “als je in gesprek bent met overtuigde tegenstanders van de visie die je zelf aanhangt, helpen argumenten meestal niets.” Dit geldt niet alleen bij geloof volgens Paas, maar ook bij bijvoorbeeld de politiek. Daarom concludeert Paas aan het eind van zijn artikel, dat de eerste vraag niet is hoe wij mensen kunnen overtuigen van de waarheid van het christelijk geloof. “De vraag is: hoe kunnen we mensen laten verlangen dat het christelijk geloof waar is?” Het gaat dus niet om overtuigen maar om het opwekken van verlangen. Dit schrijft ook Graham Tomlin in zijn boek ‘Een kerk die prikkelt’: voordat we de stap naar uitleg of overtuiging nemen, moet in mensen een verlangen, een vraag om God te vinden, honger naar meer, groeien.

En Tim Keller met zijn boek ‘In alle redelijkheid’ dan? Probeert hij niet mensen te overtuigen van de waarheid? Door het hele boek heen zijn korte fragmenten van gesprekken tussen Keller en sceptici (atheïsten) beschreven. Wat mij opvalt aan deze gesprekken is, dat Keller niet tegenover een atheistische stelling een christelijke stelling zet. Nee, hij bevraagt (letterlijk!) de sceptici over hun ingenomen stelling. Zijn bedoeling is, om ze een groeiend inzicht te geven in de aard van hun twijfels over het christelijk geloof. Hij prikkelt ze als het ware om goed na te denken over hun twijfels en stellingname. Het is heel dubbel en onredelijk om het christelijk geloof ter discussie te stellen en je eigen ongeloof boven alle twijfels te verheffen. Dat is de weg die Tim Keller voorstelt in zijn boek. De weg die door zowel de ongelovigen (sceptici) als door de gelovigen afgelegd zal moeten worden. Alleen zo kan er een zinvol gesprek ontstaan tussen een scepticus en een christen. Immers, hoe kan een christen een gesprek hebben over de vragen van een scepticus als hij/zij niet zelf over die vragen heeft nagedacht? Gelukkig helpt Keller bij dit nadenken over deze vragen.