Je leeft in (zijns-)lagen

Philip Troost schrijft in hoofdstuk 8 van zijn boek Energie van de Geest dat het voor hem een hele ontdekking was dat hij leeft in lagen. Dat zijn binnenwereld bestaat uit verschillende zijns-lagen (p.249): een oppervlaktelaag (hoofd – denken) en een gevoelslaag. Samen noemt Philip ze de psychosociale laag. En onder deze alledaagse psychosociale laag, dus nog dichter bij jezelf, is nog een andere laag of dimensie: ‘de laag van de ziel of van je hart’. Deze drie lagen kunnen wel onderscheiden worden, maar zijn niet te scheiden van elkaar.

Volgens Philip gaat het ‘in die zielslaag om iets dat groter is dan wat we zelf denken en voelen’. ‘Diep in onze ziel horen we een roepstem die ons laat weten dat we in dat alledaagse leven dat we leiden, de echte vervulling niet gaan vinden.’ Hij noemt het ook ‘een directe intuïtieve vorm van Godskennis’, ‘een innerlijke richtingwijzer’, een ‘innerlijk weten van wat voorbij de horizon van het eigen zicht is en tóch geweten wordt’.

‘Dat elk mens deze diepe zielslaag in zich heeft, betekent niet dat die laag ook voor iedereen bekend is, (…).’ Wij kunnen het contact met onze ziel(slaag) verloren zijn. Gedachten (oppervlaktelaag) en gevoelens (gevoelslaag) kunnen het zicht ontnemen ‘op de nog diepere laag van je ziel’. Hoe kunnen wij dat contact met onze ziel dan weer herstellen? “(…) door af te dalen naar de diepte van je ziel.’ ‘En in die afdaling reis je dan eerst door die alledaagse psychosociale laag heen met je vertrouwde gedachten (AG: oppervlakte laag) en gevoelspatronen (AG: gevoelslaag).’

In hoofdstuk 6 was de vraag al gesteld wat de factoren zijn die de mate van onze ontvankelijkheid voor de waarheid bepalen. ‘Hoe staat het met mijn gevoeligheid voor God? Hoe raakbaar ben ik eigenlijk?’ Philip noemt in dit verband het ontbreken van toegang, diepgang en ruimte in onze ziel en dat dit alles te maken heeft met de blokkerende energiesystemen (zoals hij die beschreef in hoofdstuk twee). ‘In het weer leren voelen en aangaan wat er in ons psychosociale energiesysteem gaande is, en in het deblokkeren van de blokkades in die energie, bereidt de Heilige Geest ons voor op het weer leren afstemmen op de zachte stem in ons binnenste (AG: ziel).’

Philip roept ons op niet alleen af te stemmen op die zachte stem, maar ook om in beweging te komen. Niet in de zin van goed je best doen om te gehoorzamen aan God, maar ‘werken als voelend en ervarend contact aangaan met Gods aanwezigheid in mij’. De schrijver waarschuwt ons dat we dan onvermijdelijk onze energetische blokkades zullen tegenkomen. Die zullen we eerst moeten opruimen. ‘Eerst in de psychosociale laag kijken en onderzoeken en voelen. Daar de energie ingaan. Daarmee komt de weg vrij voor je spirituele verlangen in het diepste van je ziel.’