Ethiek én spiritualiteit
Spiritualiteit heeft mijn bijzondere belangstelling. Daarom viel het mij ook op, dat bij het bericht in het Nederlands Dagblad over de benoeming van Ad de Bruijne tot hoogleraar vermeld stond, dat hij naast ethiek óók spiritualiteit gaat doceren. Ethiek én spiritualiteit, een interessante combinatie?
Uit de toespraak van Ad de Bruijne gericht aan de synodeleden blijkt waarom hij graag ethiek wil combineren met spiritualiteit. Spiritualiteit duidt hij aan met woorden als: de beoefening van de omgang met God of de beoefening van de (innerlijke) vroomheid. Deze beoefening heeft als doel: mijn herschepping naar het beeld van Christus. Bij ethiek gaat het om een christelijke levensstijl, om bijbelse gedragregels.
Spiritualiteit vormt volgens De Bruijne één van de drie speerpunten die hij hanteert bij de invulling van zijn vakken. Maar waarom? Omdat, volgens De Bruijne, je levensgeschiedenis, je opvoeding, de gemeenschap waarin je gevormd wordt, tradities en vooral de gesteldheid van je hart je levensstijl (ethiek) sturen. “Een christelijke levensstijl lukt in een niet meer christelijke omgeving alleen als we in de kerk een herkenbare samenleving vormen waarin je elkaar meeneemt op de weg achter de Here Jezus aan. Alleen als God dat hart verovert en Jezus er woont en de Geest daar diepe invloeden uitoefent, ontstaat er een christelijke levensstijl. Alleen in de bedding van een geestelijke vernieuwing in de hele kerk zal het mogelijk zijn rond zulke thema’s (AG: eerder noemt De Bruijne thema’s als echtscheiding, samenwonen en homoseksualiteit) weer overtuiging en toewijdingen te hervinden en boven moralistische controledwang (AG: het ene uiterste) en gemakzuchtige vrijblijvendheid (AG: het andere uiterste) uit te komen.”
Als ik dit lees, denk ik: spiritualiteit en ethiek hebben blijkbaar ook alles te maken met 2 Korintiërs 3 : 18. Alleen door een gerichtheid, een focus op Christus wordt door de kracht van de Geest je verandert (herschepping, geestelijke vernieuwing) naar het beeld van Christus (bedoeling van spiritualiteit). Ontstaat er een christelijke levensstijl (ethiek).
Uit de toespraak van Ad de Bruijne gericht aan de synodeleden blijkt waarom hij graag ethiek wil combineren met spiritualiteit. Spiritualiteit duidt hij aan met woorden als: de beoefening van de omgang met God of de beoefening van de (innerlijke) vroomheid. Deze beoefening heeft als doel: mijn herschepping naar het beeld van Christus. Bij ethiek gaat het om een christelijke levensstijl, om bijbelse gedragregels.
Spiritualiteit vormt volgens De Bruijne één van de drie speerpunten die hij hanteert bij de invulling van zijn vakken. Maar waarom? Omdat, volgens De Bruijne, je levensgeschiedenis, je opvoeding, de gemeenschap waarin je gevormd wordt, tradities en vooral de gesteldheid van je hart je levensstijl (ethiek) sturen. “Een christelijke levensstijl lukt in een niet meer christelijke omgeving alleen als we in de kerk een herkenbare samenleving vormen waarin je elkaar meeneemt op de weg achter de Here Jezus aan. Alleen als God dat hart verovert en Jezus er woont en de Geest daar diepe invloeden uitoefent, ontstaat er een christelijke levensstijl. Alleen in de bedding van een geestelijke vernieuwing in de hele kerk zal het mogelijk zijn rond zulke thema’s (AG: eerder noemt De Bruijne thema’s als echtscheiding, samenwonen en homoseksualiteit) weer overtuiging en toewijdingen te hervinden en boven moralistische controledwang (AG: het ene uiterste) en gemakzuchtige vrijblijvendheid (AG: het andere uiterste) uit te komen.”
Als ik dit lees, denk ik: spiritualiteit en ethiek hebben blijkbaar ook alles te maken met 2 Korintiërs 3 : 18. Alleen door een gerichtheid, een focus op Christus wordt door de kracht van de Geest je verandert (herschepping, geestelijke vernieuwing) naar het beeld van Christus (bedoeling van spiritualiteit). Ontstaat er een christelijke levensstijl (ethiek).
Reacties
Een reactie posten