Een gehandicapte kerk
In de GSEv-bundel ‘Opdat zij allen een zijn’ staat een lezing van prof. Dr. J.W. Maris met de titel “Geestelijke groei en de eenheid van de kerk’. In deze lezing stelt hij de vraag “Hoe staat het er voor met de kerk?”. Hij vervolgt zijn betoog met te zeggen dat deze vraag onlosmakelijk verbonden is met de vraag “Hoe staat het er voor met de christenen?” Kerk-zijn en christen-zijn hebben alles met elkaar te maken. In datzelfde verband zegt hij het volgende: “Bij de kerk behoren is een groot voorrecht, maar dit verlies zijn betekenis geheel als de identiteit van het christen-zijn niet levend functioneert in gelovige verbondenheid met het hoofd (AG: Christus).”
Vanuit het Bijbelse beeld gedacht van leden die verbonden zijn met het hoofd, is dit goed te begrijpen. Het hoofd is als het ware de regelkamer van het lichaam. De lichaamsdelen functioneren juist doordat ze verbonden zijn, aangestuurd worden vanuit het hoofd. Als zo’n verbinding tussen het hoofd en lichaamsdelen uitvalt of slecht functioneert, dan is er sprake van een verlamming, een handicap, een beperking.
Dit beeld gaat ook op voor de kerk. Als kerkleden niet (levend) functioneren in (gelovige) verbondenheid met Christus (het hoofd), geen levende relatie hebben met Christus, dan is er sprake van een ‘verlamde’ of ‘gehandicapte’ kerk. Nu begrijp ik ook beter de opmerking van Keller [1], dat het grootste probleem van de kerk de geestelijke lauwheid, gebrek aan vitaliteit is veroorzaakt door ‘oudste zonen’. Eén van de kenmerken van ‘oudste zonen’ is dat ze vervreemd zijn van God. Ze kennen geen goed functionerende verbondenheid (relatie) met Christus.
Ik kom het beeld van gehandicapte kerk ook tegen in de preek van Jos Douma 'Woorden,werken, wonderen' (uit Missionair door de Geest).
BeantwoordenVerwijderenIn deze preek legt hij in het beeld van de verlamde man in de schone poort over Israel: aan de poort van het koninkrijk maar toch niet binnenkunnen gaan.
Zet mij aan op tot zelfreflectie: waarin ben ik gewond of belemmerd, beperkt om binnen te gaan. Of erger:kan ik een handicap (belemmering) zijn voor anderen?
Ik lees met regelmaat je blog en snap er eigenlijks niets van wat je schrijft. Wij wonen al jaren in Zeewolde en hebben het erg naar onze zin.Voelen ons thuis in onze kerk, hebben een fijne kerkelijke wijk, vinden de preken opbouwend en zien het als Gods woord wat wordt verkondigt.Waarom heb ik als gemeentelid een opwekking,een ommekeer nodig en onze kerkeraad en dominee? Ik vind die stukken die je schrijft verwijtend overkomen naar onze gemeente, kerkeraad,dominee en naar mij als gemeentelid.
BeantwoordenVerwijderenIn krijg het gevoel dat ik in een kerk zit die totaal niet goed loopt en waar nogal wat aan mankeert.Ik word hier verdrietig van,onrustig en het doet pijn wat je schrijft.Ook al die boeken enz wat je leest heel mooi(waar haal je de tijd vandaan)dat je je zo verdiept in je geloof, misschien kan ik daar nog wat van leren,toch denk ik welk boek je ook zal lezen er zal in elk boek wel iets staan wat op onze gemeente van toepassing kan zijn.Het wordt wel met een gekleurde bril op geschreven.Schrijf eens een blog over de goede kanten van onze gemeente.
Ik hoop dat je begrip op kunt brengen voor hen die zich wel thuis voelen in onze kerk en hetgeen jij schrijft niet kunnen beamen.
Ik weet dat ik een geliefd kind van God ben,en weet wat Hij voor mij betekent, ik ben een meelevend christen en vind het fijn om zondags tussen mijn broers en zussen te zitten om Gods woord te horen en de gemeenschap der Heiligen te ervaren.Maar door dit schrijven en onrust die er zo gezaaid wordt in onze gemeente ben ik wel bang dat dit gaat veranderen.