Goed en kwaad (1)

-
Een artikel in het Nederlands Dagblad van 19 juli 2017 deed mij weer het boek ‘4 stappen naar een sterke identiteit’ van Henry Cloud uit de boekenkast pakken. Het artikel kreeg de titel ‘Ergernis en maat’ mee en begint zo: ‘ …. Als de kerk in leer en zeden bijna geheel besmet is, is dat nog geen reden zich van die kerk af te scheiden.’ Het artikel gaat o.a. over het verdragen van de onvolmaaktheid van het leven. De schrijver van dit artikel, Hans Werkman, refereert hiermee aan wat Calvin schreef in zijn Institutie.  Dit artikel gebruik ik hier als aanleiding, als illustratie. Het gaat mij in deze blog vooral over het boek van Henry Cloud. 

Dr. Henry Cloud schrijft over de bedoeling die hij heeft met zijn boek het volgende (p.12 - 13):

‘Ik wil laten zien dat er bijbelse oplossingen zijn voor je strijd met depressie, angst, paniek, verslaving en schuldgevoel, en dat deze oplossingen liggen in bepaalde ontwikkelingstaken.

Dit zijn taken die je hoogstwaarschijnlijk niet hebt afgerond toen je opgroeide. Werken aan deze taken brengt de verandering die geneest. Deze taken houden in dat je volwassen wordt en groeit in het ‘lijken op’ degene die je heeft gemaakt.’

‘In de loop van mijn eigen geestelijke en professionele reis heb ik vier aspecten leren onderscheiden van Gods persoonlijkheid die, als we ze zouden ontwikkelen, ons dagelijks functioneren enorm zouden verbeteren. God is in staat vier dingen te doen die wij, (…), moeilijk vinden:
  1.   ons hechten aan anderen;
  2.   onafhankelijk zijn van anderen;
  3.    goed en kwaad op orde hebben;
  4.    verantwoordelijkheid nemen als volwassen persoon.’
Cloud noemt deze vier aspecten ‘fundamentele ontwikkelingstaken’. We schieten allemaal te kort volgens Cloud op alle vier de aspecten. In zijn boek werkt hij deze ontwikkelings­taken verder uit.

Het genoemde artikel deed mij denken aan de derde ontwikkelingstaak: goed en kwaad op orde hebben. Het artikel betoogt namelijk dezelfde zaken als Cloud in deel 4 (vanaf hoofdstuk 11) van genoemd boek. 

Reacties

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

-
Afbeelding
Cloud / Townsend maken in hun boek ‘Grenzen’ een onderscheid tussen vergeving en verzoening. Vergeving heeft te maken met een schuld uit het verleden. ‘Vergeving is iets dat we doen met ons hart; we zetten de ander vrij van een schuld die hij naar ons toe heeft. Degene die mij iets schuldig is, hoeft mij niet om vergeving te vragen. Het is een werk van genade in mijn hart.’ Voor vergeving is slechts één partij nodig: ikzelf. Met vergeving bereik je niet altijd verzoening. Voor verzoening heb je twee mensen nodig (slachtoffer én dader). Je kunt verzoening aanbieden, maar het hangt er wel vanaf of de ander (dader) zijn houding erkent, berouw toont. Verzoening heeft met de toekomst te maken. Als iemand berouwt getoond heeft en vertrouwen bewezen is, dan kan iemand weer worden ‘binnengelaten’. ‘Vergeving verschaft mij grenzen omdat ik de scherpe angel van de persoon die mij zo heeft gekwetst verwijder. Als ik niet-vergevingsgezind ben, ben ik nog steeds gebonden aan een verni
Meer lezen

Bevrijd van jezelf

-
Afbeelding
Er is in Nederland opnieuw een boek van Tim Keller verschenen: ‘Bevrijd van je zelf’ met als ondertitel ‘De weg naar echte christelijke blijdschap’. Weliswaar een klein boekje (42 pagina’s), maar wel met een ‘grootse’ inhoud. Het boekje geeft een uitwerking van 1 Korintiers3  : 21 – 4 :7 . Volgens Keller wordt in dit tekstgedeelte een benadering van ons zelfbeeld, van ons eigen ik en van de manier waarop we naar onszelf kijken gegeven, die absoluut anders is dan zowel de traditionele als de (post)moderne benadering. In hoofdstuk 1 schetst Keller de natuurlijke toestand van het menselijke ego. Het menselijke ego is leeg : normaal gesproken bouwt het menselijke ego op iets buiten God. Het ego doet pijn , doet zeer. Het ego trekt voortdurend de aandacht. Het zorgt er voortdurend voor dat we nadenken over ons uiterlijk en de manier waarop we behandeld worden. Het ego is druk met vooral de volgende twee dingen: vergelijken en opscheppen. En als laatste is het ego ook breekbaar . Br
Meer lezen

De GKv moet verder met één predikant minder

-
In het ND van 19 november (‘ Predikant uit ambt na moeite met leer ’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND. Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door. Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11 ?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mo
Meer lezen