Arjan's blog

naar deel 3 IX. Tijd om stenen te verzamelen Naar aanleiding van Prediker 3 : 1 – 8 stelt Halík aan het begin van dit hoofdstuk de vraag: ‘Wat voor tijd is het nu, waarin de Zacheüssen van vandaag erop wachten te worden aangesproken? Waartoe is het nu tijd?’ Zijn antwoord is: ‘Het is tijd om stenen te verzamelen , om ze op te ruimen; er is al genoeg met stenen gegooid. Het is tijd om elkaar nabij te zijn .’ De tijd voor het creëren van nabijheid , noemt Halík de ‘tijd om stenen bijeen te zamelen’. De hele wereld is bezaaid met stenen. Die stenen kunnen veranderen in grote keien van vooroordelen en vijandigheid. ‘De brengers van vergeving en redding kunnen vandaag de vele wachtende Zacheüssen niet bereiken als die keien op de weg blijven liggen.’ ‘Waar zijn de vredestichters die Jezus noemt in de acht zaligsprekingen?’ Halík is zich er van bewust dat onze wereld altijd last zal blijven houden van ‘de schaduw van geweld’. In dit verband schrijft hij over terrorisme en de ...

naar deel 2 VI. De brief Halík schrijft in dit hoofdstuk dat hij een lange brief ontving van een ‘overtuigd atheïst’. De schrijver proclameert in zijn brief ‘trots zijn atheïsme en in de tekst beloofde hij gehakt te maken van het geloof van de christenen, het bestaan van God te weerleggen en de volslagen onzinnigheid van de Bijbel aan te tonen’.   Al lezend komt Halík tot de conclusie: ‘Het was eerlijk gezegd een nogal saaie tekst. Bijna iedere dorpspastoor of eerstejaars seminarist zou antwoord kunnen geven op alle oude, zwaar versleten argumenten van de Verlichtingsfilosofen, positivisten, materialisten en marxisten die ik hier (AG: in de brief) aantrof.’ Halík wilde de brief al weggooien toen zijn aandacht getrokken werd door een vervolg. ‘God, (…), wordt ineens het mikpunt van een ongelofelijke scheldpartij, eindigend met de woorden: ‘Je bent een moordenaar met bloed aan je klauwen. Ik vervloek je!’’ Dit gaat Halík te ver. Waarom deze vervloeking? Dan ontdekt hij al ver...

naar deel 1 III. Ver van alle horizonnen In dit hoofdstuk voert Halík de jonge karmelitaanse non Thérèse van Lisieux ten tonele. Ze ervoer voor haar dood grote geestelijke strijd en innerlijke duisternis. Ze ervoer Godsverlatenheid. Ze verloor alle zekerheid van het geloof. Ze bevond zich “ver van alle horizonnen”. Dit meisje ontmoette in haar leven waarschijnlijk nooit een atheïst. Ze geloofde ook niet dat er echte atheïsten bestonden, totdat ze besefte dat er echt mensen zijn die geheel zonder geloof leven. Ze herinterpreteert haar ervaring van Godverlatenheid als een zitten aan één tafel met niet-gelovigen. In deze herinterpretatie “opent ze tegelijk de mogelijkheid hun atheïsme te herinterpreteren: de toestand die zij onverschillig aanvaarden als iets wat nu eenmaal zo is (…), is in werkelijkheid een toestand van duisternis, een gebied “ver van alle horizonnen”.” Volgens Halík ging het Thérèse niet om het terughalen van deze niet-gelovigen in het hart van de kerk, maar e...

Tomáš Halík schreef het boek Geduld met God die als ondertitel Twijfel als brug tussen geloven en niet-geloven meekreeg. Een boek dat naast de Inleiding twaalf hoofdstukken bevat. Halík snijdt veel aan in zijn boek en het zal dus een uitdaging voor mij worden om het goed samen te vatten. Natuurlijk is er wel een rode draad te halen uit zijn boek, maar ook zijn uitstapjes naar bijvoorbeeld gelijkenissen, verhalen uit de Bijbel zijn te mooi om niet te noemen. Een samenvatting van zo'n boek doet nooit voldoende recht aan het boek zelf. Dat is maar op één manier op te lossen: lees het boek! Inleiding Halík schrijft dat hij met atheïsten van een bepaald soort het gevoel van Gods afwezigheid kan mee ervaren. Atheïsten interpreteren dit als “God bestaat niet” of “God is dood”. Halík kent ook een andere interpretatie, een andere houding tegenover de “afwezige God”: drie vormen van geduld en die vormen heten: geloof, hoop en liefde. Halík ziet dan ook geduld als belangrijkste v...