Een hiernamaals: ja of nee?

Twee verschillende verhalen. Verhalen met een verschillende afloop. Het ene verhaal gaat over het niet bestaan van een hiernamaals en het andere verhaal beweert dat er wel een hiernamaals is. Deze twee verhalen doen mij sterk denken aan de verhalen God-kan-niet-bestaan en God-kan-bestaan. Voor al deze verhalen geldt: “Het is allebei even vreemd en even logisch.” Wat nu?

Bij die vraag staat Reinier Sonneveld in zijn boek De stilte van God – waarom geloven moeilijk is uitgebreid stil. Wat moeten we nu met deze twee verschillende verhalen? Is dit gewoon een onoplosbaar dilemma? Het beantwoorden van deze vraag heeft bij Reinier er (mede) toe geleid, dat hij zelf is gaan geloven in Jezus Christus. Hij koos voor de christelijke versie van het verhaal.

Hij schrijft er dit over: “Hoe onoplosbaar dit dilemma ook is, je kiest hoe dan ook een richting. Met je levenshouding doe je uitspraken en neem je beslissingen. Ook al wéét je het niet, je dóét het toch. Waarom zou je dan niet kiezen voor het mooiste wat je kent? Voor een verhaal dat vertelt over oneindige liefde, oneindige waarde, oneindig leven?”

“Ik merk dat we op allerlei manieren aan deze keus proberen te ontsnappen” schrijft hij. En hij beschrijft daarna allerlei pogingen om deze keuze te omzeilen, niet te maken. En vervolgens schrijft hij verder: “En nu is er een verhaal, het verhaal van Jezus, waarin hier voor het eerst over bericht wordt: dat er voor alles en iedereen hoop is, dat alles en iedereen geliefd is, dat alles en iedereen waarde heeft. Ik kan me geen mooier verhaal voorstellen. Daar wil ik mijn leven aan wijden, als ik tussen alle wereldbeelden die er zijn dan toch moet kiezen, ook al kan ik nooit beslissende bewijzen vinden.”

Zal er wel of geen hiernamaals zijn? Wat vind je het mooiste verhaal? Toch onmiskenbaar het verhaal van er-is-een-hiernamaals? Een verhaal van hoop, van een Zelf die niet dood gaat  maar verder leeft in het hiernamaals, van een liefhebben zonder afscheid, van een ….. Welke keuze maak jij?