Stromen van levend water (1)

In mijn vorige blog haalde ik ds. Klaas van den Geest aan die o.a. dit schrijft: “Die bekering komt er alleen als wij zelf ons overspoeld voelen met de kracht van de Geest van Christus.” Dat doet mij denken aan de tekst uit Johannes 7: 37 en 38: Op de laatste dag, het hoogtepunt van het feest, stond Jezus in de tempel, en hij riep: ‘Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! “Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft,” zo zegt de Schrift.’ In vers 39 staat dan, dat Jezus hier doelt op de vervulling met de Heilige Geest. Wij mogen bij Jezus onze geestelijke dorst lessen. En als wij dat doen, dat heeft dat tot gevolg dat wij ook een bron van levend water voor anderen worden. Levend water als beeld voor het werk van de Heilige Geest.

Het gaat hier niet om een stroompje, maar om stromen. Geen marginaal stroompje, maar overvloed. Overspoeld worden door Geest. Ik mis die overvloed wel eens in de kerk en bij sommige broers en zussen. Overvloed moet wel zichtbaar worden in het leven van mensen. Dat kun je niet achter de voordeur verborgen houden. Hoe komt het, dat er soms weinig te merken is van deze overvloed van de Geest?

Zou het niet komen, doordat wij de vervulling met de Geest (bewust en onbewust) belemmeren? Als wij Jezus niet toelaten op sommige terreinen van ons leven, zal hij zijn Geest niet in al zijn volheid kunnen geven. Dan zijn er belemmeringen, die ons verlangen (dorst) in de weg staan. In dezelfde mate als wij ons voor Hem openstellen, zal God ons vervullen met zijn Geest.