Gewoonte en waarheid

De predikant Bas Luiten schrijft nog meer behartigenswaardige woorden in het al eerder genoemde artikel ‘Met liefde kun je niet alles bedekken’ (de Reformatie – jaargang 84 – nr. 24).

“Wij belijden en beloven dat wij ‘de gewoonte niet op één lijn stellen met de waarheid’ (NGB art. 7), maar in de praktijk schenden wij die belofte aan de lopende band. Eén op de drie jongeren vertrekt, lang niet altijd omdat de liefde tot God wordt opgezegd, maar omdat ze met die liefde in de kerk zo weinig mogen. Omdat kerkenraden geen ruimte voor hen maken. Omdat alles al geregeld is. Omdat we vooral niet willen veranderen. Omdat het nieuwe niet past. Omdat we geen ‘onrust’ willen.”

Hoe is dat in onze gemeente (GKv)? Is bij ons ook niet de (menselijke) neiging om zoveel mogelijk bij het oude te laten? Is hier niet zomaar sprake van ‘gewoontes’ die een sterkere zeggingskracht toebedeeld krijgen dan de Waarheid? Waarheid is meer dan het herhalen van vrome clichés. Op een gereformeerde manier omgaan met de Waarheid betekent: elke keer weer terug naar de Bijbel en dus niet het (eindeloos) herhalen van oude waarheden. Hoe gereformeerd zijn wij eigenlijk?

Reacties

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder