Balans

Ik las afgelopen weekend het boek ‘Gods plannen voor jou’ van J.I. Packer over ‘balans’. Balans is volgens Packer één de geheimen van het christelijke leven. Packer schrijft dat op elk gebied we twee extremen van eenzijdigheden moeten zien te vermijden. “Wij christenen zijn in feite hopeloos slecht in het vermijden van extremen. Wij zijn als de slinger van een klok, constant van het ene extreme naar het andere zwaaiend. Het is de kracht van reactie, misschien wel de sterkste negatieve kracht in een mensenleven, die deze zwaaiing veroorzaakt.”

Hij beschrijft ook hoe dat in zijn werk gaat: “we zien iets wat we niet leuk vinden, of denken dat we dat zien en we nemen er afstand van zoals van een slang in het gras. We blijven ernaar kijken, terwijl we zo veel mogelijk afstand proberen te scheppen. Door op deze manier naar achteren te lopen, bereiken we al snel een extreem tegengestelde van hetgeen waarvoor we op de vlucht sloegen, hoewel we de extreme aard ervan waarschijnlijk niet eens zien, omdat we volledig in beslag genomen worden door hetgeen waarbij we uit de buurt proberen te blijven. Dus een bepaalde vorm van eenzijdigheid leidt tot een tegengestelde eenzijdigheid. Er wordt niet gezocht naar balans en die wordt dus ook niet gevonden.”

Ik denk dat dit een belangrijke boodschap voor ons is. Een boodschap die niet alleen bestemd is voor de ‘vernieuwers’ onder ons, maar ook voor de mensen die alles zoveel mogelijk bij het oude willen laten. Beide groepen lopen het risico om een extreme positie in te nemen. Daarbij moeten we ons realiseren dat iets wat oud en vertrouwd is ook eenzijdig kan zijn. Laten we in de Geest van Jezus oude en nieuwe zaken onderzoeken op eenzijdigheden. Trouwens, als je leeft in de Geest van Jezus verval je zo wie zo minder snel in eenzijdigheden. Ook krijg je meer oog voor eenzijdigheden. Heer, vervul ons met de Geest van Jezus.