Een geestelijke houding en een echte ontmoeting
Zoals gezegd heb ik mij de laatste
tijd vooral beziggehouden met prof. Dr. Arnold Huijgen. Ik kwam hem op het spoor
via een recensie van zijn boek Lezen en laten lezen – Gelovig omgaan met de
Bijbel. Vervolgens heb ik zijn boek gekocht, gelezen en bestudeerd. Huijgen
is ook actief op het internet: ik heb inmiddels veel blogs van hem gelezen. Recent
(25 november jl.) zag ik een interview tussen Adries Knevel en Arnold Huijgen
op de tv. In deze blog ga ik in op genoemd interview.
Ik geef een deel van het interview hieronder (bijna
woordelijk) weer:
Nadat Huijgen (naar aanleiding van zijn boek) heeft
uitgelegd dat Bijbellezen een zaak is van het hart, vraagt Knevel aan Huijgen: betekent
zo’n manier van Bijbellezen dan niet dat je op grond van de bijbel nauwelijks
meer standpunten kunt innemen? Huijgen reageert als volgt: Jawel, maar dan
wordt het toch anders. Op het moment dat je er met die geestelijke houding (AG:
die manier van Bijbellezen) in zit, dan ontmoet je die ander ook op een andere
manier. Dan ben ik het niet die de wijsheid in pacht heeft, maar ik moet die
wijsheid ontvangen, die ander moet het ontvangen, wij ontvangen elkaar en wij
zoeken samen naar wijsheid. En dat betekent, dat je echt elkaar nodig hebt om
een weg te vinden. Juist als je het met die ander niet eens bent. Daar leer je
namelijk het meeste van. Mensen waarmee het het meest schuurt.
Uiteindelijk gaat het wel over standpunten. Maar het begint
bij die geestelijke houding en vervolgens verloopt die argumentatie ook anders.
Het is de toon die de muziek maakt. Ik gebruik veel muzikale metaforen. We
moeten afgestemd raken, klankkast. En op het moment dat de waarheid van de Bijbel
een soort melodie is die gaat klinken in je leven, dan kun je ook samen beter
zoeken naar een weg en dan zie ook wat de hoofdzaak is, en ja dat is wel een zorg
die ik heb over kerken en zo, zien we nog wat de hoofdzaak is? Wie is Jezus
Christus voor ons vandaag, dat is de hoofdzaak. Dat is de hoofdzaak ja. En een
hele hoop andere kwesties daar moeten we het wel over hebben, maar zullen we
eerst even zeggen, dat hoe we daarmee ook in uitkomen, dat het daar natuurlijk gelukkig
niet van afhangt.
Huijgen is erg tegen polarisatie. Hij zoekt naar verbinding. Hij zegt daarover het volgende: Ik heb echt een hekel aan polarisatie en dat komt ook omdat ik heb geleerd om
altijd te zoeken naar het waarheidsmoment in wat de ander zegt. Als je nou
nieuwsgierig bent en iemand zegt iets waarvan je denkt: hoe kun je dat nu ooit
zeggen, dan kun je zeggen die ander heeft geen verstand of hij ziet het
helemaal verkeerd, maar je kunt je er ook in verdiepen. En mijn ervaring is dat
dat vaak helpt, dat je elkaar ontmoet, en ja dan word je het niet altijd eens. (…)
Het is niet of je bent een relativist of alles is van gelijk gewicht. Juist als
je het reliëf er in ziet, ontstaat er iets heel moois. Dan kun je elkaar ook
echt ontmoeten.
Tot zover het interview.
Reacties
Een reactie posten