De rechtvaardige kan omgaan met onrecht

“Welke houding neem je aan als jou onrecht wordt aangedaan?” Op die vraag geeft ds. Klaas van den Geest een antwoord in zijn artikel ‘Voor vals gerucht niet vrezen’ in de Reformatie.[1] Het antwoord op die vraag zoekt hij in Psalm 112. In deze psalm gaat het over iemand die voor een vals gerucht niet zal vrezen (vers 7). Over iemand die niet vreest als anderen zijn woorden en zijn intentie achter die woorden anders uitleggen, dan hij voor ogen heeft.

Wie is die iemand uit psalm 112? Een rechtvaardige noemt de psalm die mens. Een rechtvaardige is iemand die allereerst God zoekt in die afhankelijke houding van ‘vreze des Heren’, die het begin van wijsheid is. “Zo vind je rust. Je wilt niet meer hoe dan ook je gelijk bewijzen. Je hoeft je niet meer zo nodig te verdedigen: voor kwaad gerucht zal hij niet vrezen. Je vreest God alleen.” De rechtvaardige kiest niet “voor de tegenaanval, maar voor verdieping van zijn contact met God.” Intensief gebed, concentratie op God, kijken naar Jezus.

Ja, kijken naar Jezus. Jezus was een volmaakt rechtvaardig mens. Ook is hij een sprekend voorbeeld van iemand van wie de woorden werden verdraaid. Zijn intentie werd niet op waarde geschat. Hij kreeg leugens en onrecht te verduren. Ondanks dat ging Hij daar als een rechtvaardige mee om. Hij vreesde de mensen niet. Hij vreesde alleen God, zijn Vader. Door naar Jezus te kijken mag je steeds meer een rechtvaardige worden in je handel en wandel. Mag je als een rechtvaardige omgaan met onrecht dat je wordt aangedaan.

[1] De Reformatie, nummer 23 – jaargang 85 – 9 april 2010