Het geluk van de ontmoeting

In het boek ‘Benedictijnse regels voor een gelukkig leven’ schrijft Anselm Grün over grondhoudingen die de mens nodig heeft om geluk te ervaren. Over gouden regels die ons leven aangenamer maken en ons leven iets van glans van volmaaktheid en volledig geven. Over uitgangspunten die ons leven de oorspronkelijke glans geven die het van Godswege toekomt.

Eén van de gouden regels die hij beschrijft is ‘het geluk van de ontmoeting’. Grün schrijft daar o.a. dit over: “Voor Martin Buber waren de ontmoeting met andere mensen en de ontmoeting met God er belangrijke voorwaarden voor dat de mens zichzelf vindt, dat hij zijn eigen ik kan ontdekken. Zijn beroemde stelling was: 'Ik word door jou.' In de ontmoeting ervaar ik wie ik werkelijk ben. In de ontmoeting vind ik de weg naar mijn ware ik. Een ware ontmoeting bevrijdt me van alle rollen die ik speel en van alle maskers die ik opzet.”

In het hoofdstuk over ‘het geluk van de ontmoeting’ haalt Grün allerlei verhalen aan vanuit de Bijbel. Verhalen die een ontmoeting beschrijven, zoals de geschiedenis waarin de Emmaüsgangers de opgestane Jezus ontmoeten. Grün sluit het hoofdstuk zo af: “Het zou het mooist zijn als we aan het eind van al deze ontmoetingsverhalen tot het inzicht zijn gekomen: ‘Ik ben mezelf. Ik ben helemaal geworden zoals God me geschapen en bedoeld heeft.’”