Mislukte ontmoeting

Grün schrijft in het op mijn blog ‘Het geluk van de ontmoeting’ genoemde boek over geslaagde ontmoetingen, over ontmoetingen waarbij mensen ons schade willen toebrengen, over mislukte ontmoetingen en ontmoetingen die een strijd zijn. Hij schrijft over ontmoetingen die ons diep raken en over ontmoetingen tussen een man en een vrouw. En over de diepste ontmoeting die we mogen ervaren: de ontmoeting met God.

Een ontmoeting kan mislukken doordat je op een bepaalde manier naar de ander kijkt. Zo kun je met een vooringenomen blik naar iemand kijken. Grün schrijft dat bij een ware of echte ontmoeting je altijd open moet staan voor het nieuwe en onbekende. “In de ontmoeting ben ik bereid om mezelf in twijfel te trekken en me te laten veranderen. Als ik de ontmoeting met vooringenomen beelden en mening inga, zal die mislukken.”

Een ontmoeting mislukt nogal eens omdat we in die ontmoeting de uniciteit van de ander niet zien. “We nagelen hem vast op onze zienswijze.” Volgens Grün slaagt een ontmoeting alleen “als we de tijd nemen om goed naar de ander te luisteren. Wat beweegt hem? Waarnaar verlangt hij? Wat zou hem goeddoen?”

Een ontmoeting mislukt ook als we de ander helemaal niet zien. Een ontmoeting gaat verder dan een contact. “Als we te zeer met onszelf en met onze problemen bezig zijn, kunnen we de ander niet daadwerkelijk ontmoeten. We gaan voorbij aan zijn behoeften en doen hem daarmee pijn. Ontmoeting vereist de moed om ons met de ander te bemoeien en hem een stuk met ons mee te nemen, voor hem te zorgen.”