Een gesprek van hart tot hart
Op de weblog ‘Wij kiezen voor vriendschap’ van Jos Douma las ik hoe hij in het kader van Wij kiezen voor eenheid deel nam aan een retraite. Op de blog schrijft Jos: “Voor mijzelf was vooral een nieuw moment de ontdekking hoe wezenlijk vriendschap is voor processen waarin kerken en kerkmensen elkaar zoeken. (…) Deze retraite was eigenlijk een lang biddend gesprek van hart tot hart, waarin we elkaar op een dieper, spiritueel niveau leerden kennen. (…) Wel hebben we gezegd en ook geproefd hoe belangrijk onderlinge vriendschap is, een spirituele vriendschap die een afspiegeling is van de liefdevolle vriendschap in de drie-enige God.”
Een gesprek van hart tot hart. Wat is dat mooi als je een gesprek hebt van hart tot hart. Toen ik dit las, vroeg ik mij af: Waarom lukt een gesprek van hart tot hart met de ene geestelijke broer wel en met de ander niet? Nu laat die vraag zich in het korte bestek van een blog niet uitputtend beantwoorden. Er zijn boeken over volgeschreven.[1] Ik denk wel dat Jos in zijn blog ingrediënten van het antwoord geeft. Een retraite [2] kan een randvoorwaarde zijn voor een gesprek van hart tot hart. Jos noemt vriendschap als een belangrijk ingrediënt. Ja, vriendschap en echte verbondenheid is wezenlijk. Een gesprek van hart tot hart kan niet in de vorm van een soort ‘loopgravenoorlog’ gevoerd worden. Echte vriendschap en verbondenheid betekent dat je je kwetsbaar opstelt, dat liefde en ontvankelijkheid het gesprek bepalen. Een vriendschap die een afspiegeling is van de vriendschap die er is tussen de Personen van de drie-enige God. Een ander ingrediënt dat Jos noemt is het elkaar leren kennen op een dieper, geestelijk niveau. Elkaar leren kennen, echt geïnteresseerd zijn in de ander en in de (geestelijke) drijfveren en motieven van die ander. Samen leden van hetzelfde (geestelijke) huisgezin met dezelfde Vader. Een geestelijk gesprek waarin de Geest domineert en dus volop vruchten van de Geest zichtbaar zijn. Wie zou niet verlangen naar zulke gesprekken?
[1] Een voorbeeld van zo'n boek is: Recht uit je ziel – communicatie zoals God het bedoeld heeft, Larry Crabb
[2] De ontmoeting – 12 uren met Jezus, retraiteboek van Jos Douma
Jos geeft in dit boek aan het woord ‘retraite’ de betekenis van “dat je gedurende kortere of langere tijd met alle dagelijks dingen stopt om je te bezinnen op wat echt belangrijk is in je leven (…)”. Retraite heeft met rust en stilte te maken.
Een gesprek van hart tot hart. Wat is dat mooi als je een gesprek hebt van hart tot hart. Toen ik dit las, vroeg ik mij af: Waarom lukt een gesprek van hart tot hart met de ene geestelijke broer wel en met de ander niet? Nu laat die vraag zich in het korte bestek van een blog niet uitputtend beantwoorden. Er zijn boeken over volgeschreven.[1] Ik denk wel dat Jos in zijn blog ingrediënten van het antwoord geeft. Een retraite [2] kan een randvoorwaarde zijn voor een gesprek van hart tot hart. Jos noemt vriendschap als een belangrijk ingrediënt. Ja, vriendschap en echte verbondenheid is wezenlijk. Een gesprek van hart tot hart kan niet in de vorm van een soort ‘loopgravenoorlog’ gevoerd worden. Echte vriendschap en verbondenheid betekent dat je je kwetsbaar opstelt, dat liefde en ontvankelijkheid het gesprek bepalen. Een vriendschap die een afspiegeling is van de vriendschap die er is tussen de Personen van de drie-enige God. Een ander ingrediënt dat Jos noemt is het elkaar leren kennen op een dieper, geestelijk niveau. Elkaar leren kennen, echt geïnteresseerd zijn in de ander en in de (geestelijke) drijfveren en motieven van die ander. Samen leden van hetzelfde (geestelijke) huisgezin met dezelfde Vader. Een geestelijk gesprek waarin de Geest domineert en dus volop vruchten van de Geest zichtbaar zijn. Wie zou niet verlangen naar zulke gesprekken?
[1] Een voorbeeld van zo'n boek is: Recht uit je ziel – communicatie zoals God het bedoeld heeft, Larry Crabb
[2] De ontmoeting – 12 uren met Jezus, retraiteboek van Jos Douma
Jos geeft in dit boek aan het woord ‘retraite’ de betekenis van “dat je gedurende kortere of langere tijd met alle dagelijks dingen stopt om je te bezinnen op wat echt belangrijk is in je leven (…)”. Retraite heeft met rust en stilte te maken.
Reacties
Een reactie posten