Nederigheid en dienstbaarheid

-

Ik las het boekje ‘Nederigheid en dienstbaarheid – het neerwaartse pad van Christus’ van Henri Nouwen. Een mooi boek dat gaat over het verband tussen ons geestelijk (spiritueel) leven en de oproep om dienstbaar te zijn. Dienstbaarheid en geestelijk leven zijn volgens Nouwen twee kanten van dezelfde medaille.

Dit onderwerp werkt hij uit door te schrijven over onze roeping om Christus te volgen op het pad van de nederigheid. Het neerwaartse pad van Christus (Filippenzen 2 : 6 – 8). Die roeping komt tot ons, die leven in de wereld en dat is nu juist de plaats waar de duivel huishoudt. Nouwen schrijft daarom ook over verleidingen waar wij keer op keer mee te maken krijgen. De verleiding ‘belangrijk te zijn’, ‘op te vallen’ en ‘macht’ te hebben. Anders gezegd: de wereld doet een indringend opwaarts gericht beroep op ons. Een drang om hogerop te komen, het te maken in deze wereld, om als overwinnaar te voorschijn te komen, om succesvol te zijn.

Er is een spanningsveld tussen roeping en verleiding en juist dit spanningsveld noodzaakt ons ertoe ons te vormen op spiritueel gebied. We worden met de vraag geconfronteerd: “Hoe brengen wij ons hoofd en ons hart in overeenstemming met de geest en het hart van de onbaatzuchtige Christus?” Nouwen stelt ons in dit verband voor de opdracht (discipline) te luisteren naar de kerk, de Bijbel en ons hart (persoonlijk gebed). We kunnen geen discipel zijn zonder discipline! “De discipline van een volgeling van Christus betekent niet dat hij actief iets moet leren beheersen, maar juist dat hij zich moet laten beheersen door de Geest.”

Reacties

  1. Govert Buijs28 mei 2009 om 12:15

    Dit lijkt me een zeer boeiend boek, juist omdat het vaak zo moeilijk is verheven idealen met praktische handelingen in overeenstemming te brengen.
    Ik zou het graag eens van u lenen ;).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Arjan Gelderblom28 mei 2009 om 19:38

    Govert, dat is uitstekend. Een boek dat wellicht nog meer gaat over de combinatie van verheven idealen en de weerbarstige werkelijkheid is 'Spiritualiteit van beneden' van Anselm Grün en Meinrad Dufner. Mag je ook een keer lezen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

-
Afbeelding
Cloud / Townsend maken in hun boek ‘Grenzen’ een onderscheid tussen vergeving en verzoening. Vergeving heeft te maken met een schuld uit het verleden. ‘Vergeving is iets dat we doen met ons hart; we zetten de ander vrij van een schuld die hij naar ons toe heeft. Degene die mij iets schuldig is, hoeft mij niet om vergeving te vragen. Het is een werk van genade in mijn hart.’ Voor vergeving is slechts één partij nodig: ikzelf. Met vergeving bereik je niet altijd verzoening. Voor verzoening heb je twee mensen nodig (slachtoffer én dader). Je kunt verzoening aanbieden, maar het hangt er wel vanaf of de ander (dader) zijn houding erkent, berouw toont. Verzoening heeft met de toekomst te maken. Als iemand berouwt getoond heeft en vertrouwen bewezen is, dan kan iemand weer worden ‘binnengelaten’. ‘Vergeving verschaft mij grenzen omdat ik de scherpe angel van de persoon die mij zo heeft gekwetst verwijder. Als ik niet-vergevingsgezind ben, ben ik nog steeds gebonden aan een verni
Meer lezen

Bevrijd van jezelf

-
Afbeelding
Er is in Nederland opnieuw een boek van Tim Keller verschenen: ‘Bevrijd van je zelf’ met als ondertitel ‘De weg naar echte christelijke blijdschap’. Weliswaar een klein boekje (42 pagina’s), maar wel met een ‘grootse’ inhoud. Het boekje geeft een uitwerking van 1 Korintiers3  : 21 – 4 :7 . Volgens Keller wordt in dit tekstgedeelte een benadering van ons zelfbeeld, van ons eigen ik en van de manier waarop we naar onszelf kijken gegeven, die absoluut anders is dan zowel de traditionele als de (post)moderne benadering. In hoofdstuk 1 schetst Keller de natuurlijke toestand van het menselijke ego. Het menselijke ego is leeg : normaal gesproken bouwt het menselijke ego op iets buiten God. Het ego doet pijn , doet zeer. Het ego trekt voortdurend de aandacht. Het zorgt er voortdurend voor dat we nadenken over ons uiterlijk en de manier waarop we behandeld worden. Het ego is druk met vooral de volgende twee dingen: vergelijken en opscheppen. En als laatste is het ego ook breekbaar . Br
Meer lezen

De GKv moet verder met één predikant minder

-
In het ND van 19 november (‘ Predikant uit ambt na moeite met leer ’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND. Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door. Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11 ?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mo
Meer lezen