Omgaan met paradoxen


Hoe kunnen we omgaan met paradoxen? “Het omgaan met een paradox begint bij het herkennen van de paradox. Sommige mensen zien heel veel paradoxen en anderen zien er geen. Als je een paradox niet ziet, kun en hoef je er niet mee om te gaan. Soms zien we het echt niet en soms is het niet zien een verdedigingsmechanisme, dus een in meer of mindere mate bewust gekozen strategie.”(1) Het omgaan met paradoxen is heel persoonsgebonden. De ene vindt een paradox verwarrend en bedreigend, de andere persoon zal de paradox omarmen. Er zijn verschillende manieren in het omgaan met paradoxen. Daarover nu meer.

Splitsen - scheiden
Als je een paradox verwarrend en bedreigend vindt, dan zal je van nature geneigd zijn de uitersten (polen) van een paradox gescheiden te houden. Van het één én het ander (paradox) maak je dan het één óf het ander (contradictie). Je ontkent, negeert of veroordeelt dan één kant van de paradox en je kiest, accepteert of focust je op de andere kant daarvan. Of andersom. Feitelijk maak je van een paradox dan een contradictie (of dilemma). Bij een paradox wordt er immers niet gekozen. Bij een contradictie wel. Bij een paradox gaat het juist om het verbonden zijn van de twee uitersten. Het maakt dus nogal een verschil of iets daadwerkelijk een paradox is of een contradictie.

Balans
Het kiezen voor één zijde van de paradox kan gemakkelijk leiden tot disbalans. Je ervaart na verloop van tijd de nadelen van je eenzijdige keuze en maakt dan een totale ommezwaai en je kiest voor de andere kant van de paradox.(2) Anders gezegd: je kiest eerst de ene kant (van de paradox) en ontkent of negeert daarmee de andere kant om na verloopt van tijd dit om te draaien. Ontkenning van de ene kant en een keuze voor de andere kant van de paradox. “Dus een bepaalde vorm van eenzijdigheid leidt tot (AG: na verloop van tijd) een tegengestelde eenzijdigheid. Er wordt niet gezocht naar balans en die wordt dus ook niet gevonden.”(3) Door de paradox als een contradictie te beschouwen wordt (onbewust) de kiem gelegd voor een disbalans.

Het woord ‘balans’ heeft bij mij al snel de betekenis van ‘in evenwicht zijn’. In die zin is het wel een verwarrende metafoor. De beide kanten van een paradox zullen niet altijd in evenwicht moeten zijn. Evenwicht in de zin van dat ze evenveel gewicht moeten krijgen. Anders gezegd: we moeten niet (altijd) een evenwichtsconstructie proberen te maken tussen de ene kant van een paradox en de andere kant.

Opheffen spanning
Ik gaf al eerder aan dat er spanning bestaat tussen de twee uitersten (polen, kanten) van een paradox. Die spanning kan opgeheven worden door het gescheiden houden van de twee polen, maar ook door het in mindering brengen van de ene pool op de andere pool. Op die manier ontstaat er een soort compromis tussen beide uitersten. Op die manier ontkracht je echter de paradox. Bij een paradox zijn beide kanten van belang en moet je de spanning niet willen oplossen.

Aanvaarden
De andere manier van het omgaan met paradoxen is het aanvaarden daarvan. Aanvaarding van bijvoorbeeld het paradoxale karakter van het leven of van verschijnselen. Het aanvaar­den en accepteren van paradoxen kan blijken uit een zekere bescheidenheid, het niet vast­klampen aan een (eenzijdige) overtuiging, het geheel te zien in al zijn nuances, etc.(4)

Differentiëren en integreren
Voor het goed kunnen omgaan met en het kunnen aanvaarden van paradoxen zijn volgens Karin Derksen twee strategieën nodig:

* Differentiëren: het herkennen en onderzoeken van de verschillen tussen de twee uitersten. 
* Integreren: het samenbrengen van die twee kanten of uitersten.

“In het herkennen en onderzoeken zet je de verschillen op scherp, je vergroot ze uit. Zo ontstaat een overvloed aan kennis en inzichten. Dit leidt soms ook tot conflicten. Die lossen zich weer op tijdens het integreren.”(5)



(1Omgaan met paradoxen – Karin Derksen. 
(2) Idem
(3J.I. Packer – Gods plannen voor jou, p.207. Packer schrijft hier niet expliciet over paradoxen, maar m.i. is wat hij hier zegt wel van toepassing op paradoxen. 
(4Leiders en paradoxen – Lenette Schuijt.
(5Omgaan met paradoxen – Karin Derksen. 


Reacties

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder