Superioriteit en minderwaardigheid

Tim Keller schrijft in zijn boek Galaten n.a.v. Galaten 5 : 26 over gevoelens van superioriteit en van minderwaardigheid.  

‘Uitdagen’ “is de houding van iemand die ervan overtuigd is dat hij superieur is, die neerkijkt op de ander die in zijn ogen zwakker is”. “’Benijden’ doe je vanuit een houding van minderwaardigheid; je benijdt iemand van wie je het gevoel hebt dat hij boven je staat, tegen wie je opkijkt.” 

“In beide gevallen (AG: superieur en minderwaardigheid) ben je voortdurend gericht op wat de ander doet met jouw imago en jouw gevoel (…).” “Zowel een meerwaardigheidscomplex’ als een minderwaardig-heidscomplex komt dus in wezen voort uit onzekerheid en minderwaardigheid. Het zijn gewoon twee uitingsvormen van ons verlangen om onszelf op een voetstuk te plaatsen, om ons waardevol te voelen als mens.” 

“Maar het evangelie creëert een nieuw zelfbeeld, (…).” “Het maakt me klein tegenover alle andere mensen door me te vertellen dat ik een zondaar ben die alleen uit genade gered word.” Gevoelens van superioriteit zijn daarom ongepast. “Maar het maakt me ook vrijmoedig tegenover alle andere mensen door me te vertellen dat ik geliefd en geëerd ben in de ogen van de Enige in het universum die ertoe doet.” Gevoelens van minderwaardigheid zijn niet nodig. 

Keller maakt het concreet: “Als je bijvoorbeeld merkt dat je je tegenover iemand heel defensief opstelt, moet je op dat moment het evangelie toepassen door tegen je zelf te zeggen: Wat jij van mij denkt is helemaal niet belangrijk. Mijn gerechtigheid, mijn identiteit, mijn waarde ontleen ik aan het feit dat Jezus Christus mij aanvaardt, niet of jij mij accepteert of niet. Als je daarentegen merkt dat je op iemand neerkijkt, moet je jezelf aan het evangelie herinneren: Hoe ik over mijzelf denk is niet waar het om gaat. Ik ben net zo zondig als die ander en verdien evenmin Christus’ liefde als hij (of zij).”