Emotionele (on)volwassenheid

-

Ik las het boek Ongezien Opgegroeid van Lindsay C. Gibson. Het boek gaat over emotionele (on)volwassenheid in het algemeen en specifiek over emotioneel onvolwassen ouders. 

De schrijfster gebruikt een complete pagina (p.39) om uit te leggen wat emotionele volwassenheid is. Ze schrijft daar o.a. dit: “Mensen die emotioneel volwassen zijn, kunnen autonoom functioneren terwijl zij tevens diepe emotionele verbintenissen hebben, en die beide elementen verweven ze probleemloos in hun dagelijks leven.” Emotioneel volwassen mensen zijn autonome mensen. Dat doet mij denken aan wat ik eerder schreef over autonomie, zijnsloyaliteit (Nagy) en emotionele competentie (Maté).

In hoofdstuk 2 vind je een opsomming van ‘persoonlijkheidskenmerken die geassocieerd worden met emotionele onvolwassenheid’ en in hoofdstuk 10 een opsomming van kenmerken van emotionele volwassenheid. De opsomming is verhelderend en kan je helpen je bewust te worden van emotionele (on)volwassenheid en deze te herkennen.

Hoofdstuk 2 - persoonlijkheidskenmerken emotionele onvolwassenheid:

  • ze zijn ofwel onbuigzaam ofwel impulsief en vastberaden;
  • ze kunnen niet goed tegen stress;
  • ze doen wat goed ‘voelt’;
  • ze zijn subjectief, niet objectief;
  • ze hebben weinig respect voor verschillen, ze vinden dat iedereen net zo moet denken als zij;
  • ze zijn egocentrisch, ze hebben een gammel gevoel van eigenwaarde, een zeer beperkt zelfbeeld;
  • ze zijn zelfingenomen en alleen met zichzelf bezig, hun eigenwaarde wordt bepaald door de reacties van anderen, ze kunnen niet tegen kritiek;
  • ze zijn zelfreferentieel (ze betrekken elke interactie op zichzelf), niet zelfreflecterend;
  • ze staan graag in het middelpunt van de belangstelling;
  • ze draaien de rollen graag om (ouder-kind);
  • ze hebben weinig empathisch vermogen en zijn emotioneel ongevoelig;
  • ze handelen vaak inconsequent en tegenstrijdig;
  • ze ontwikkelen een sterk afweermechanisme dat het zelf vervangt;
  • ze zijn bang voor gevoelens;
  • ze focussen op de fysieke aspecten in plaats van de emotionele;
  • ze kunnen (emotionele) spelbrekers zijn;
  • ze hebben intense maar oppervlakkige emoties;
  • ze ervaren geen gemengde gevoelens (tegengestelde emoties).

Hoofdstuk 10 – kenmerken van emotioneel volwassenheid:

  • ze zijn realistisch en betrouwbaar;
  • ze accepteren de werkelijkheid in plaats van ertegen te vechten;
  • ze kunnen tegelijkertijd voelen en denken;
  • ze zijn betrouwbaar vanwege hun consistente gedrag;
  • ze vatten niet alles persoonlijk op;
  • ze zijn respectvol en gaan uit van wederkerigheid;
  • ze respecteren je grenzen;
  • ze geven iets terug;
  • ze zijn flexibel en sluiten gemakkelijk compromissen;
  • ze hebben een gelijkmatig humeur;
  • ze zijn niet bang voor beïnvloeding;
  • ze zijn eerlijk – vertellen de waarheid;
  • ze verontschuldigen zich en willen geschillen bijleggen;
  • ze zijn ontvankelijk;
  • ze geven je een veilig gevoel met hun empathische vermogens;
  • ze geven je het gevoel dat je wordt gezien en begrepen;
  • ze willen graag troosten en getroost worden;
  • ze reflecteren op hun eigen handelen en proberen te veranderen;
  • ze kunnen lachen en lol hebben;
  • ze zijn aangenaam gezelschap.


Reacties

Een reactie posten

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

-
Afbeelding
Cloud / Townsend maken in hun boek ‘Grenzen’ een onderscheid tussen vergeving en verzoening. Vergeving heeft te maken met een schuld uit het verleden. ‘Vergeving is iets dat we doen met ons hart; we zetten de ander vrij van een schuld die hij naar ons toe heeft. Degene die mij iets schuldig is, hoeft mij niet om vergeving te vragen. Het is een werk van genade in mijn hart.’ Voor vergeving is slechts één partij nodig: ikzelf. Met vergeving bereik je niet altijd verzoening. Voor verzoening heb je twee mensen nodig (slachtoffer én dader). Je kunt verzoening aanbieden, maar het hangt er wel vanaf of de ander (dader) zijn houding erkent, berouw toont. Verzoening heeft met de toekomst te maken. Als iemand berouwt getoond heeft en vertrouwen bewezen is, dan kan iemand weer worden ‘binnengelaten’. ‘Vergeving verschaft mij grenzen omdat ik de scherpe angel van de persoon die mij zo heeft gekwetst verwijder. Als ik niet-vergevingsgezind ben, ben ik nog steeds gebonden aan een verni
Meer lezen

Bevrijd van jezelf

-
Afbeelding
Er is in Nederland opnieuw een boek van Tim Keller verschenen: ‘Bevrijd van je zelf’ met als ondertitel ‘De weg naar echte christelijke blijdschap’. Weliswaar een klein boekje (42 pagina’s), maar wel met een ‘grootse’ inhoud. Het boekje geeft een uitwerking van 1 Korintiers3  : 21 – 4 :7 . Volgens Keller wordt in dit tekstgedeelte een benadering van ons zelfbeeld, van ons eigen ik en van de manier waarop we naar onszelf kijken gegeven, die absoluut anders is dan zowel de traditionele als de (post)moderne benadering. In hoofdstuk 1 schetst Keller de natuurlijke toestand van het menselijke ego. Het menselijke ego is leeg : normaal gesproken bouwt het menselijke ego op iets buiten God. Het ego doet pijn , doet zeer. Het ego trekt voortdurend de aandacht. Het zorgt er voortdurend voor dat we nadenken over ons uiterlijk en de manier waarop we behandeld worden. Het ego is druk met vooral de volgende twee dingen: vergelijken en opscheppen. En als laatste is het ego ook breekbaar . Br
Meer lezen

De GKv moet verder met één predikant minder

-
In het ND van 19 november (‘ Predikant uit ambt na moeite met leer ’) las ik, dat Ton de Ruiter op eigen verzoek is ontheven uit zijn ambt van predikant. Eigenlijk las ik eerst de weblog van Jos Douma. Jos maakt op zijn blog melding van het genoemde artikel uit het ND. Het gaat mij hier om de weblog van woensdag 19 november van Jos. Op de blog schrijft hij in verband met het ontheffingsverzoek m.i. belangrijke zaken. Ik stel voor: lees de blog van Jos eens door. Om hier al iets van de blog van Jos te noemen: Jos memoreert de volhardende aandacht die Ton de Ruiter vestigde op de lauwheid in de kerken, de geesteloosheid die vaak heerst, de geest van gearriveerdheid die rondwaart, de gebrekkige uitstraling van plaatselijke kerken van Jezus. “En daarin hoor ik een profetisch geluid waar wij niet aan voorbij mogen gaan. Hoe zit het met onze gehoorzaamheid aan het gebod van Christus dat ons door Paulus wordt aangereikt in Romeinen 12 vers 11 ?”. Mooi, dat Jos zo de avond begonnen is: met mo
Meer lezen