Geloof: religie of relatie

Vraag je je wel eens af hoe je gelooft? Hoe je verhouding met God er voor staat? Is je geloof een religie (geloof, godsdienst) of een relatie? Deze twee manieren van geloven vinden we in de Bijbel op allerlei plaatsen terug. O.a. in gelijkenissen zoals die van de farizeeër en de tollenaar in Lucas 18 en de gelijkenis van de verloren zonen in Lucas 15.

De farizeeër heeft genoeg aan zijn geloof, zijn religie, terwijl het bij de tollenaar gaat om een relatie. Om een geloof van liefde en vriendschap met God. Om een geloof, waarin de tollenaar zijn plaats kent, als een zondaar die Gods genade nodig heeft. Als een verloren zoon, die in liefde wordt aangenomen. De farizeeër is bijzonder ingenomen met zichzelf en hij heeft Gods genade niet nodig. De tollenaar begrijpt dat genade hét verschil maakt in zijn leven.

In Tim Keller's boek ‘In alle redelijkheid’ staat dat “mensen niet alleen geschapen zijn om slechts op de ene of algemene manier in God te geloven (AG: religie), maar om hem ultiem lief te hebben, om hem, boven al het andere, het centrum van het leven te laten zijn (AG: relatie) en om hun identiteit op hem te bouwen. Al het andere is zonde. Zonde is de wanhopigste weigering je diepste identiteit te vinden in je relatie met God en je dienst aan God. Het is zonde om te proberen jezelf te worden, om een eigen identiteit te krijgen, los van hem.”

Reacties

Veel gelezen berichten

Vergeving is goed, maar verzoening is beter

Bevrijd van jezelf

De GKv moet verder met één predikant minder