Geestelijk leidinggeven en angst

Ds. Bas Luiten schreef twee artikelen in de Reformatie over (geestelijk) leidinggeven. Daarvoor las hij het boekje Bezielend leiding geven van Anselm Grün. Wat mij opvalt, is dat Luiten o.a. schrijft over ‘angst’. Een thema dat ook door Wubbo Scholte (ND 1 november, ‘Kerkelijke regelzucht nekt het geloof’) genoemd werd. Luiten haalt met instemming Grün aan.

“Anselm Grün spreekt over perfectionisme als vorm van angst. Hij schrijft: ‘Er zijn mensen die maar geen beslissing kunnen nemen omdat ze perfectionistisch zijn. Ze zijn bang om fouten te maken. (…) Omdat mensen nooit een fout durven maken, durven ze geen beslissing te nemen. Ze wachten tot anderen de knoop doorhakken. Maar juist door een beslissing steeds maar uit te stellen om vooral geen fouten te maken, gaat alles mis. (…) In de angst om beslissingen te nemen draait alles alleen maar om jezelf en je eigen onfeilbaarheid. (…) Besluiteloosheid is de grootste blokkade voor goed leiderschap.’”

Volgens Luiten (en hij volgt Grün daarin) is de meest belangrijke eigenschap voor (geestelijk) leidinggeven creativiteit. “Nodig is vooral opnieuw bezield te worden, te gaan voor Gods zaak in deze wereld. Dan word je vanzelf creatief, ondernemend, als mens en als gemeente. Dan zie je het doel en mag het wat kosten. Dan mag er ook wel eens wat fout gaan, dat risico nemen we dan. (…) Niets doen is de enige manier om fouten te voorkomen, maar dan maken we samen een nog veel grotere fout.”

“Wie geen risico lopen wil, kan zijn talent begraven, om het bij de komst van zijn Heer weer op te diepen en terug te geven. Er is dan geen enkele fout mee gemaakt. Nee, maar dan blijkt de grootste vergissing van het leven: de Heer had zijn dienaar zo graag aan de slag gezien! De knecht handelde uit angst, zijn Heer verwijt hem lafheid (Mat. 25 : 25, 26).”