Koerswijziging van Ton de Ruiter (1)

Ton de Ruiter is, op eigen verzoek, geen predikant meer, omdat hij het niet eens is met de gereformeerde rechtvaardigingsleer. Maar waar gaan de wegen nu uit elkaar? Waar gaat deze ‘kwestie’ over?

Predikant uit ambt na moeite met leer
In het ND-artikel ‘Predikant uit ambt na moeite met leer’ staat het volgende: “Hij (AG: De Ruiter) zegt al jaren geboeid te zijn door de tweedeling rechtvaardiging en heiliging, waarin de gereformeerde traditie volgens hem een accent op het eerste legt en hij zelf al lange tijd een accent op het tweede. Het gaat God om heiliging. De rechtvaardiging beschouwde ik als de opstap. Maar na recent studieverlof zegt hij ontdekt te hebben dat de rechtvaardigingsleer niet Bijbels is.” Wat houdt die rechtvaardigingsleer dan in? “De gereformeerde leer van de rechtvaardiging stelt dat Jezus stierf voor de zonden van de mensen en dat zijn lijden en sterven een betaling van schuld en straf is aan God.”

Mijn ‘ja’ zonder Gods ‘ja’ is luchtfietserij
Wat is dan het bezwaar van De Ruiter? In het ND-artikel ‘Mijn ‘ja’ zonder Gods ‘ja’ is luchtfietserij’ is dat zo samengevat: “Volgens hem (AG: De Ruiter) is het on-Bijbels dat mensen door het plaatsvervangend lijden van Jezus worden gered. God kan toch ‘om niet’ vergeven? Op Golgotha betaalde Jezus Christus volgens De Ruiter niet de schuld van mensen, maar overwon hij definitief de satan, de zonde en de dood. De Heilige Geest wil deze overwinning planten in harten van mensen die dat aanvaarden (“Jezus in ons”).” Het artikel sluit af met te zeggen, dat juist de gereformeerde rechtvaardigingsleer (‘God staat voor ons in’) een uiterst breed en stevig fundament is voor de heiliging. “De heiliging – mijn ‘ja’ tegen God - is zonder het fundament van Gods ‘ja’ tegen mij luchtfietserij, idealisme dat iedere grond mist en straks wel een illusie moet blijken. Het ‘Jezus in ons’ dat De Ruiter ontdekte, wordt helemaal niets zonder het ‘Jezus voor ons’.”

Grote Ruil is krachtbron voor levensheiliging
Aad Kamsteeg vat het in zijn artikel ‘Grote Ruil is krachtbron voor levensheiliging’ als volgt samen: “Hij (AG: De Ruiter) blijkt niet langer te geloven in de Plaatsvervanging: Christus werd in mijn plaats door God verlaten, in de Grote Ruil: de Here Jezus kreeg wat ik verdiende en ik krijg wat Hij door zijn volmaakte leven verdiende.” Kamsteeg is het niet eens met De Ruiter. Kamsteeg schrijft, dat hij geestelijk niet kan groeien (heiliging) zonder aan de vraag what would Jesus do? het plaatsvervangende what has Jesus done (rechtvaardiging) te laten voorafgaan. “Ik zou niet weten wat ik moet beginnen zonder de Grote Ruil.” Daarmee zegt Kamsteeg m.i. dat voor hem rechtvaardiging en heiliging onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Verzoening vraagt geen betaling
Ton de Ruiter reageert op de artikelen in het ND: ‘Verzoening vraagt geen betaling’. Zijn reactie is helaas beperkt en hij gaat daarmee voorbij aan veel zaken die in de voorafgaande artikelen zijn genoemd. Hij zegt o.a. dat de zekerheid van Gods vergeving rust op Gods belofte en niet op betaling. “Steunen op de ‘Grote Ruil’ leidt af van waar het om gaat. Alleen door Geestelijke verandering kom je in het koninkrijk.” “… schuldbetaling is geen kracht waarmee je je (ego)verslaving overwint. Krachtbron is ‘Jezus in ons’. Zo kun je alleen echt radicaal voor God leven. Dat is mijns inziens veel Bijbelser dan de gangbare rechtvaardigingsleer waarbij heiliging secundair wordt.” Het sluit het artikel af met te zeggen, dat dit alles zijn overtuiging is, maar dat hij open staat voor correctie.

Morgen het vervolg (deel 2) van deze blog.