Wie is Jezus voor jou?
Op mijn weblog van dinsdag noem ik het al: maandag is de predikant Hans Burger gepromoveerd aan de Theologische Universiteit in Kampen op een proefschrift met de titel: Being in Christ, ‘in Christus zijn’. In het artikel in het Reformatorisch dagblad ‘Om het hart van de christelijke identiteit’ zegt Burger het volgende: “Voor veel mensen is Jezus Iemand uit het verleden geworden – Die voor onze zonden is gestorven, maar verder?”
Dat is een element dat ook Jos Douma noemt op zijn blog van dinsdag 18 november 2008 (Zijn in Christus). Ik citeer: “Tegen die achtergrond is het ook geschreven: de zorg om een geloofsbeleving waarin de persoon van Christus naar de marge is gedrongen. Dat herkent Hans Burger in de praktijk van het gemeentewerk en ook ik merk nog heel vaak hoezeer de geloofsbeleving van christenen als het gaat om het kennen van en leven met Christus is versmald tot alleen maar de vergeving van zonden: Jezus is een figuur uit het verleden die voor mijn zonden aan het kruis is gestorven. Deze eenzijdige, versmalde kennis en beleving van Christus leidt maar al te gemakkelijk tot een weinig vitaal geloofsleven omdat de kracht van het kennen van Christus in zijn volheid niet gekend en beleefd wordt.”
Dat is ook precies mijn moeite met het jaarthema in onze gemeente: ‘Wonderen van vroeger’. Als het zo is, dat wij een eenzijdige, versmalde kennis hebben over Christus, dan zou m.i. de vraag ‘Wie is Jezus Christus voor mij?’ heel expliciet aan de orde moeten komen. Voor de behandeling van zo’n fundamentele vraag moet toch alles wijken? Wat heeft het voor zin om stil te staan bij ‘wonderen van vroeger’, terwijl je nauwelijks een antwoord kan geven op de vraag: ‘Wie is Jezus voor jou?’
Dat is een element dat ook Jos Douma noemt op zijn blog van dinsdag 18 november 2008 (Zijn in Christus). Ik citeer: “Tegen die achtergrond is het ook geschreven: de zorg om een geloofsbeleving waarin de persoon van Christus naar de marge is gedrongen. Dat herkent Hans Burger in de praktijk van het gemeentewerk en ook ik merk nog heel vaak hoezeer de geloofsbeleving van christenen als het gaat om het kennen van en leven met Christus is versmald tot alleen maar de vergeving van zonden: Jezus is een figuur uit het verleden die voor mijn zonden aan het kruis is gestorven. Deze eenzijdige, versmalde kennis en beleving van Christus leidt maar al te gemakkelijk tot een weinig vitaal geloofsleven omdat de kracht van het kennen van Christus in zijn volheid niet gekend en beleefd wordt.”
Dat is ook precies mijn moeite met het jaarthema in onze gemeente: ‘Wonderen van vroeger’. Als het zo is, dat wij een eenzijdige, versmalde kennis hebben over Christus, dan zou m.i. de vraag ‘Wie is Jezus Christus voor mij?’ heel expliciet aan de orde moeten komen. Voor de behandeling van zo’n fundamentele vraag moet toch alles wijken? Wat heeft het voor zin om stil te staan bij ‘wonderen van vroeger’, terwijl je nauwelijks een antwoord kan geven op de vraag: ‘Wie is Jezus voor jou?’
Reacties
Een reactie posten