De laat ze & laat me-theorie (1)

Ik las het boek The Let Them Theory (Nederlandse editie) van Mel Robbins. Mel Robbins is een New York Times-bestsellerauteur die bekendheid verwierf met haar boek De 5 seconderegel. Ik kreeg het boek The Let Them Theory cadeau met het verzoek: als je het gelezen hebt, wil je mij dan laten weten wat je er van vindt? Wat ik van het boek vind, zet ik uiteen in een volgende blog. In deze blog schrijf ik eerst over het boek zelf. 

Aanleiding
Robbins begint haar boek The Let Them Theory bij de 5-seconderegel. Deze regel helpt je om “door je innerlijke barrières heen te breken en acties te ondernemen”. Het is een hulpmiddel om, zelfs als het je ontbreekt aan voldoende motivatie, tot actie over te gaan. Het dwingt je om jezelf over aarzelingen, angst, uitstelgedrag, twijfel, etc. heen te zetten. 

Maar na het ontdekken van de 5-seconderegel stelt Robbins zich op een gegeven moment de vraag: “Waarom moet ik mezelf constant dwingen stappen te zetten?” Waarom heb ik zo’n angst? “Wat belemmert me nu eigenlijk?” Dit is het antwoord dat ze ontdekte: “het kwam door andere mensen”. “Of liever gezegd, doordat ik me zo sterk door andere mensen liet beïnvloeden.” En zo ontstond de Let Them-theorie en dit boek. 

Het boek wil je helpen niet langer tijd en energie te steken in pogingen controle te krijgen over dingen waarover je geen controle kunt hebben (zoals andermans meningen, stemmingen of gedrag). Controle te hebben over een ander (volwassen) mens. Het enige waar je wel controle over hebt, is ‘jezelf’. Focus je daarop. 

Laat ze
Robbins schrijft dat laat ze niet hetzelfde is als laat maar. “Laat maar is passief.” “’ Laat ze’ is anders. Het is een actieve, krachtige keuze om anderen te laten zijn wie ze zijn.” Je hebt geen controle over anderen, maar wel controle over hoe je op die anderen reageert. “Door afstand te nemen kun je mentaal waarnemen wat er gebeurt zonder dat je emoties de overhand krijgen.” Het is accepteren wat anderen zeggen, denken, voelen, doen. Het is een vorm van loslaten. Je laat iets liggen waar het ook daadwerkelijk ligt: bij de ander. 

Laat me
Laat ze is volgens de schrijfster een deel van het verhaal (i.c. haar Let Them-theorie). “De theorie kent een tweede, cruciaal deel: let me (laat me).” Bij laat me gaat het om je eigen verantwoordelijkheid voor wat je (na het zeggen van laat ze) doet, denkt of zegt. Je kunt niet veranderen dat iemand reageert zoals hij reageert (laat ze). De manier waarop jij reageert, is wel jouw verantwoordelijkheid (laat me). Het gaat bij de Let Them-theorie ‘om balans’. “Het gaat erom zowel jezelf als een ander ruimte te geven.” In de Let Them-theorie zijn Laat ze en laat me twee stappen die onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. 

Inhoud
Vervolgens komen in het boek een aantal ‘kerngebieden van je leven’ aan de orde waarop de theorie de grootste positieve invloed heeft. Het boek kent de volgende indeling (met vermelding van de hoofdstuknummers tussen haakjes erachter):

• Jij en de Let Them-theorie:
• Omgaan met stress (3 en 4)
• Angst voor de mening van anderen (5 en 6)
• Dealen met negatieve reacties van anderen (7 en 8)
• Chronisch vergelijkingsgedrag overwinnen (9 en 10)

• Je relaties en de Let Them-theorie:

• Als volwassene kunnen omgaan met vriendschap (11 – 13)
• Andere mensen motiveren om te veranderen (14 en 15)
• Iemand helpen die het moeilijk heeft (16 en 17)
• De liefde kiezen die je verdient (18 – 20)

In de hoofdstukken 3 – 20 vind je een zich herhalende toepassing van laat ze en laat me terug, toegepast op het desbetreffende onderwerp van die hoofdstukken. Zoals op stress, op vergelijkingsgedrag, liefdesrelaties e.a. Daarbij geeft Robbins naast de toepassing van de Let Them-theorie specifieke achtergrondinformatie over het onderwerp. Bijvoorbeeld over wat stress met je doet en hoe je brein daarbij een rol speelt. Of over emotionele onvolwassenheid en hoe dat van invloed kan zijn op negatieve reacties van anderen. Over de psychologie achter vergelijkingsgedrag en over de drie pijlers van vriendschap. Over het (al dan niet) adopteren van veranderingen. Over hoe je mensen kunt beïnvloeden en steunen. Over daten. Etc. 

Onbekende theorie?
Daar waar de Let Them-theorie voor staat (laat ze – laat me) is mij niet onbekend. Ik vind deze theorie ook terug bij de relationele grondwet (Hans Groeneboer): autonomie, respect en verantwoordelijkheid. Autonomie is sowieso een onderwerp waar veel andere auteurs over schrijven. Bijvoorbeeld Edith Eger in haar boek De keuze. Ook in management- en leiderschapsboeken zoals Laat je niet gijzelen (George Kohlrieser) en De zeven eigenschappen voor succes in je leven (Stephen Covey) krijgt de theorie aandacht. Bij Covey o.a. in de vorm van de eerste stap of eigenschap (wees proactief) en de cirkel van betrokkenheid en van invloed.